เจ้าไส้เดือน..น้อยคอยแหงนมองดอกไม้มานาน 
ในใจคิดว่า..ดอกไม้ช่างงดงาม … 

เจ้าดอกไม้..เจ้าก็ชื่นชมที่ผีเสื้อมาดอมดมทุกวัน 
ไม่เคย..ไม่เคยมองลงพื้นดิน 
ไม่รู้..ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนที่คอย..รัก … 

ยังจำได้ดี. 

ตอนที่เจ้าดอกไม้เล็กอยู่..ไม่มีแรงอ่อนล้า..เจียนตาย 

เจ้าหนอน..กัดกินทั้งใบ. 

และหัวใจของเธอ ไส้เดือนตัวหนึ่ง..คอยมาพรวนดินเสมอ 
ดูแลอยู่ทุกวัน. 

ดอกไม้ไม่เคยรู้ … 
เมื่อคราวเจ้าหนอนกลับมา..เป็นผีเสื้อโก้หรู 
ดูเธอพอใจ แต่ ไส้เดือนเจ็บช้ำ เธอรู้รึเปล่า..เมื่อเธอเฉามันก็ไป 

เธอรู้รึเปล่า... 

เมื่อเธอเฉาไป ใครกันที่ห่วงเธอ 
และไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร 
จะร่วงโรย. 

แห้งเหี่ยว 
ไส้เดือนไม่เคยรังเกียจเธอ..ไส้เดือนตัวนี้..รักเดียว 

จะอยู่กับเธอ……จนเป็นดินไปด้วยกัน