นิทานความรัก

๑

เห็นดอกไม้นั่นไหม
ที่วูบไหวในแดดอุ่น
ท่ามกลางสายลมละมุน
หอมกรุ่นกลิ่นฝันวันเยาว์

เห็นเธอคนนั้นไหม
ที่หวั่นไหวในความเหงา
ราวหยาดน้ำค้างบางเบา
หม่นเศร้ากลางแสงตะวัน

เห็นเขาคนนั้นไหม
ผู้เก็บงำหัวใจแม้ในฝัน
ผู้มิเคยเอ่ยจำนรรจ์
มิกล้าผูกพันกับความรัก

เห็นภูผานั่นไหม
มั่นคงยิ่งใหญ่ให้ตระหนัก
มากมีความหมายให้ทายทัก
ในอาณาจักรของวันคืน

เห็นท้องฟ้านั่นไหม
บางครั้งข่มใจให้ขมขื่น
บางครั้งทายท้าให้กล้ายืน
ให้กล้าขัดขืนชะตากรรม