บทความ ขำขันมีสาระ & ธรรมะดี ๆ มีประโยชน์
เจ๊กหมดทุน....เจ๊กหมดทุน.....
มีชายคนหนึ่งอยู่สุไหงโกลก..ชื่ออาฮัง..
อาฮังหรือ..เจ๊กฮัง..ค้าขายขาดทุนปีเดียวสามสี่แสนบาท....
ไม่เป็นอันทำมาหากินเลย..พอขาดทุนสี่แสนก็มานั่งทำท่า
เหมือนลิงป่วย..... หมดแรง..หมดอาลัยตายอยาก....
พูดพร่ำอยู่คำเดียวทั้งวัน...อั๊วขาดทุนหมดแล้ว..อั๊วขาดทุนหมดแล้ว
จนญาติๆระอา...ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยหามมาส่งที่วัดสวนโมกข์...
อาตมาอยู่สวนโมกข์ได้ 7 ปีพอดี ปรากฏว่า..มันก็มานั่งที่ตรงหินโค้ง...
นั่งเป็นทุกข์ในท่าเจ๊กหมดทุนท่าเดิม... นั่งบ่น..อั๊วเจ๊งหมดแล้ว..
อั๊วขาดทุนหมดแล้ว........
อาจารย์พุทธทาสก็เลยเข้าไปถามว่า....ฮัง...ลื้อขาดทุนแน่หรือ....
แน่ซิครับ...สี่แสนปีเดียวหมดเกลี้ยง..ผมขาดทุนย่อยยับหมดเลย....
คิดให้ดี...ขาดทุนจริงๆนะเหรอ....
จริงซิครับ...อย่ามาถามยั่วโทสะผมนะ......
อาจารย์พุทธทาสก็เลยถามต่อว่า...โยมอาฮัง... ที่ลื้อบ่นขาดทุน..
ขาดทุนนี่..ลื้อเกิดมาลื้อมีทุนติดตัวมาเท่าไร....... วันที่ลื้อเกิดมานะ
อาฮังนั่งคิดอยู่พักหนึ่ง..
เอ๊ะ..ใครมันจะไปดึงทุนออกมาจากท้องแม่ได้ในวันเกิดนะ
พระนี่ถามอะไรแปลกๆ... อาฮังตอบว่า ..ไม่มี..
อาจารย์พุทธทาสท่านก็ถามต่อ...เดี๋ยวนี้หม้อหุงข้าวลื้อมีไหม...
หม้อหุงข้าวมี.. เสื้อผัามีใส่ไหม... มี... บ้านมีอยู่ไหม...... มี...
ถามอะไรต่อมิอะไร..มันก็ตอบว่า..มีๆๆ...
อาจารย์พุทธทาสท่านจึงบอกว่า ..
อาฮัง...ลื้อไม่ได้ขาดทุนหรอก เพียงแต่กำไรมันลดลงไปนิดหน่อย
เท่านั้น
ของแปลก
แท๊กซี่บางคน อาตมานั่งไปด้วยแล้วรำคาญ
มันขี้โมโห หงุดหงิดทั้งวัน วันนั้นนั่งจากหมอชิต
ไปโรงพยาบาลศิริราช มันด่าคนไปตลอดทาง
ไอ้คนนั้นขับไม่ดี ไอ้คนนี้เฮงซวยขับช้า ไอ้บ้านี่ตัดหน้า
ไอ้เปรตนี้หยุดไม่เปิดไฟเลี้ยว มันพูดแต่ว่าแปลกจริง.....
แปลกจริง...... แปลกจริงทางม้าลายมีไม่ข้าม...
แปลกจริง เวลาจะเลี้ยวทำไมไม่เปิดไฟเลี้ยว..
แปลกจริง ที่ห้ามจอดดันทะลึ่งจอด
อาตมาทนรำคาญไม่ไหว ใกล้ถึงศิริราชแล้ว
อาตมาถามว่า คุณขับรถมากี่ปีแล้ว...หลายปีแล้วครับ
ปีหนึ่งๆมีคนมายั่วทำให้โกรธอย่างนี้บ่อยไหมครับ.......
บ่อยครับ..วันหนึ่งหลายสิบครั้ง...
อาตมาก็เลยบอกว่า มันมีบ่อยๆวันละหลายสิบครั้ง....
มันจะแปลกยังไง ของแปลกมันต้องนานๆเกิดครั้งหนึ่ง
วันนี้เกิดบ่อย ๆ ยังตวาดอยู่ได้ว่าแปลกจริง...แปลกจริง..
อยู่นั่นแหละ มันน่าจะบอกว่า เออ....ธรรมดาจริง..
บ่อยจริงมากกว่า.....
เทศน์ช้าไปหน่อย
วันก่อนอาตมาไปเทศน์ในคุก.....
อาตมาบอกว่า..พวกเราที่มาติดอยู่ในคุกเนี่ย...
เราไม่ได้ติดคนเดียวนะ..เราเอาพ่อเอาแม่มาติดด้วย
พ่อแม่ต้องลำบากตรากตรำ หาเงินมาซื้อข้าวปลาอาหาร
ข้าวของเครื่องใช้และค่ารถค่าเดินทางที่จะมาเยี่ยมเรา
ทุกอาทิตย์... และเรายังทำร้ายจิตใจท่านให้ต้องทุกข์
ทรมานตลอดเวลาจนกว่าเราจะพ้นโทษ
นักโทษคนหนึ่งมันสำนึกบาป ร้องไห้โฮ อย่างไม่อายใคร
ท่านทำไมเพิ่งจะมาเทศน์ตอนนี้ ทำไมท่านไม่เทศน์
ก่อนที่ผมจะทำชั่ว
ไอ้พวกนี้..เวลามันทำชั่ว ทำอะไรไม่ดี มันโยนให้พระ
หมด อาตมาเทศน์มาตั้งนานแล้ว โยมไปมุดหัวอยู่ที่ไหน
ไม่มาฟังเอง.....
คิดก่อนจึงทำ
การขยันให้ทาน...ตถาคตไม่สรรเสริญ...แต่ตถาคตสรรเสริญ..
คนที่คิดใคร่ครวญ ดีแล้วจึงให้.. เพราะเมื่อใคร่ครวญแล้ว
จะไม่มีใครเดือดร้อนจากการให้...
ที่สุพรรณบุรี...มีอยู่ช่วงหนึ่ง พระพุทธรูปในวัดหายเป็น
จำนวนมาก..หลายวัด... เสี่ยเจ้าของโรงสี..อดรนทนไม่ได้
บอก..หลวงพ่อครับ..ขโมยมันรบกวนพระเหลือเกิน...
ผมสงสารท่าน....ผมขอถวายปืนให้ท่านกระบอกหนึ่ง
มันโง่จริงๆ ไม่รู้เลยว่าอะไรควรถวายอะไรไม่ควรถวาย....
ตัวมันน่ะไม่เดือดร้อน แต่พระน่ะ..ติดคุก
พระไม่เข้าใจ
วันก่อนเทศน์ให้เด็กอนุบาลฟัง....100 กว่าคนตัวนิดเดียว...
แต่พอฟังรู้เรื่องแล้ว..อาตมาบรรยายธรรม..
พร้อมมีภาพสไลด์ประกอบ...
เราสอนว่า..คนเราจะประสบความสำเร็จ..มันต้องตั้งใจจริง..
ทำอะไรก็ต้องทำจริงๆ..ตั้งใจให้แน่วแน่....
เหมือนคนตำน้ำพริก..ตาจ้องดูที่ครก ตำจริงๆ
ไม่ใช่ตำเป๊กเดียว..แล้วเอามากิน..ต้องตำบ่อยๆ..หลายๆครั้ง...
น้ำพริกถึงจะอร่อย.. คนเราทำอะไรให้สำเร็จ..มันต้องทำบ่อยๆ
ทันใดนั้น เหตุการณ์เหลือเชื่อก็เกิดขึ้น....
.
เด็กผู้ชายตัวเล็ก ห้าขวบ..มันลุกขึ้นยืน..แล้วพูดว่า
พระ..พระ..พระรู้ไหม...ว่าเด็กก็ชอบดูพระพูดบ่อยๆ..
แต่พระอย่าพูดธรรมะเยอะนักซิ.....เด็กมันเซ็งระเบิดเลย....
พระเอารูปให้ดูเยอะๆหน่อย
โสเภณีที่รัก
วันหนึ่งมีคนมานิมนต์ให้ไปเทศน์ให้โสเภณีฟัง ตั้งแต่บวชมา..
เพิ่งจะเจอครั้งนี้แหละ...มันเทศน์ยากพิลึก พอไปถึงทุกคน
มองพระเหมือนตัวประหลาด ...เข้ามาทำไมวะเนี่ย พอนั่งปุ๊บ..
มองไปรอบๆ..ไม่มีใครสนใจสักคน.... คิดในใจว่า..
จะเอาสูตรไหนมาเทศน์สู้กับมันดีวะเนี่ย ..... ทำใจดีสู้เสือ..
เริ่มต้นคำแรกว่า....
"สวัสดีน้องหญิงผู้มีวาสนาสูง.."....ได้ผลแฮะ...ได้ผลดีเกินคาด
ทุกคนหันมามอง ตั้งใจฟังหูผึ่งว่าพระจะพูดอะไรต่อ....
ได้โอกาส..พระเลยปล่อยไม้เด็ดเลย สวัสดีน้องหญิง
ผู้มีวาสนาสูง..ผู้ขายของเก่ากินโดยไม่ต้องลงทุน
เมื่อน้องหญิงอยู่ที่บ้าน....คนทั่วไปจะเรียกน้องหญิง
อย่างยกย่องว่า.. กุลสตรี...ยกย่องว่าเป็น เพศแม่
แต่พอน้องหญิงมาอยู่ในสถานที่อย่างนี้ ความเป็นกุลสตรี
ความสูงส่งของเพศแม่มันถูกทำลายไป
เขาเรียกน้องหญิงว่า...อีตัว....(อันนี้เซ็นเซอร์หรือเปล่าอ่ะ)
เวลาเขาจะหาความสุขจากเรือนร่างเธอ..เขามารับเธอไป.
.เขาไม่ได้พูดให้เกียรติเธอเลย... แทนที่เขาจะบอกว่า..
มาเชิญเธอไป..เขากลับใช้คำว่า..หิ้วไป ใช้คำว่า..หิ้ว...
เห็นเราเหมือนเป็ดเหมือนไก่..ไม่ให้เกียรติเราเลย...
เราน่าจะกลับไปอยู่บ้าน...ใช้ชีวิตทำมาหากินเหมือนเดิม..
ถึงแม้จะไม่ร่ำรวยแต่เราก็อยู่อย่างมีเกียรติ... ทุกคนนั่งนิ่ง..
ทำตาแดงๆ เป็นโอกาสดีของพระแล้วที่จะดึงเธอมาเป็นพวก..
จึงสนทนาสอบถามเพื่อผ่อนคลายบรรยากาศ
น้องหญิงหลายคนสักตุ๊กแกไว้ที่ต้นแขน..สักทำไมหรือ..
อ๋อ..เวลาผู้ชายมาใช้บริการ..จะได้จับผู้ชายให้ติด...
เพราะตุ๊กแกขามันเหนียวเกาะแน่น..แกะไม่หลุด
โอ..หลักการดี..อาตมาเลยแกล้งหยอกไปว่า...
ตุ๊กแกมันเกาะแต่ผู้ชายอย่างเดียวหรือ...มันเกาะเอา
ซุปเปอร์โกโนเรียมาด้วยหรือเปล่า...... ทุกคนเงียบกริบ
รอยยิ้มเริ่มหายไป...บรรยากาศชักไม่น่าลงทุนแล้ว....
อาตมาเลยถามต่อ.... อ้าว..แล้วบางคนที่สักขอกับเคียวไว้
ที่ต้นแขนล่ะ....มีความหมายว่าอย่างไร
ก็เอาไว้เกี่ยวสตางค์จากกระเป๋าคนมาเที่ยวไง.......
เออ..คนเรานี่มันโง่ดี..ถ้าสักขอกับเคียวแล้วมันเกี่ยวสตางค์
ได้จริง...คนไทยทั้งประเทศไม่ต้องมัวเหนื่อยไปทำมาหากิน
หรอก...สักขอกับเคียวไห้เต็มตัวก็รวยแล้ว
ล้างแค้น...
มือปืนเมืองเพชร...เมาแอ๋เข้ามาหาพระมันชูปืนขึ้น..
แล้วเดินเป๋เข้ามา หลวงพี่ก็เลยโดดหลบเข้าข้างเสา
เพราะพระก็เสียวเป็นเหมือนกัน... มันบอกว่า..
หลวงพี่ต้องเป็นพยานให้ผมด้วย...
ไอ้แคล้วมันฆ่าพ่อผมตาย..ผมขอสาบานต่อหน้าพระว่า..
ผมจะต้องล้างแค้นให้พ่อผมให้ได้...ถ้าผมฆ่าไอ้แคล้วไม่ได้..
ชีวิตนี้นอนตาไม่หลับ
หลวงพี่โผล่ออกมาจากเสา..แล้วบอกว่า..สาธุ..ขออนุโมทนา
บุญกับโยมด้วยที่คิดจะล้างแค้น คนทั้งศาลาหันมามองหน้า
พระเป็นตาเดียว... โธ่...ก็มันถือปืนส่ายอยู่อย่างนั้นจะให้พระ
ทำยังไง...น่าจะเห็นใจพระบ้างนะ....
อาตมาก็พูดกับมือปืนต่อว่า....ล้าง..หมายถึง..ทำให้สะอาด
การล้างแค้นเป็นเรื่องดี เรามีความแค้น...แสดงว่า..
ความแค้นมันมาเปื้อนจิตใจเรา..
การล้างแค้น...คือล้างที่จิตใจของเราให้สะอาด..
ให้ความแค้นมันหมดไปจากใจเรา... การไปยิงเขาตายอีก...
เป็นการเพิ่มความแค้น....ลูกหลานเขาก็ตามจะมายิงมาฆ่า
เราอีก..วนเวียนอย่างนี้ไม่จบสิ้น
การล้างแค้น..จึงเป็นการอโหสิกรรม..หมดเวรหมดกรรม
อาตมาจึงขออนุโมทนาบุญกับโยมด้วย... พูดเสร็จพระก็หลบ
ไปยืนบังเสาไว้ พระไม่กลัวมันหรอก..แต่พระไม่ประมาท
ใส่บาตรวันเกิด
เหล้ากินเข้าไปแล้วก็ขาดสติ...มีเรื่องเล่าว่า
วันเกิดของผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง กลางคืนเลี้ยงฉลองร่ำสุรากัน
เต็มที่..เมาแประ..รุ่งเช้าอยากใส่บาตรทำบุญเอาฤกษ์
ขณะตักข้าวจะใส่บาตร ด้วยความเมาทำข้าวหก
หมาก็วิ่งกรูกันเข้ามาแย่งกันกินข้าว กัดกันเจี๊ยวจ้าวพันแข้ง
พันขาจนเดินไม่ได้.. ด้วยความโมโห..เงื้อเท้าเตะหมา
เต็มแรง...หมามันก็หลบทัน แต่พระหลบไม่ทัน
โดนหน้าแข้งเต็มๆ ทั้งๆที่ไม่ได้ร่วมแย่งข้าวด้วยสักหน่อย
ขณะใส่บาตร..รู้สึกว่ากับข้าวที่เตรียมไว้ ไม่พอดีกับพระ
แกตะโกนเรียกหลานลั่นเลย....
"อีหนู เอาปลาทูมาอีกสององค์ วันนี้พระมาสี่ตัว..."
เหล้ามันทำให้คนกิน..ไม่เป็นผู้เป็นคน..พูดผิด..คิดผิด
ทำผิด แล้วยังจะกินมันอยู่อีกหรือ........
เทศน์รอบดึก
มีอยู่รายการหนึ่ง เขาจัดงานหารายได้เข้ามัสยิด...
นิมนต์พระพยอมมาช่วยเทศน์ดึงคนให้หน่อย..
เพราะช่วงที่กำลังดังนี้ เทศน์ทีมีคนฟังเป็นหมื่น..
พอประกาศชื่อพระพยอมคนสนใจมาก
เขาจัดโปรมแกรมให้พระพูดตอนดึก 5 ทุ่ม
พระก็อยากพูดเร็วๆ พูดเสร็จจะได้รีบกลับ...
เขาบอกว่า..ไม่ได้..ถ้าท่านกลับ..คนก็กลับกันหมด..
หอยทอด โรตี..ไก่ย่าง..ยังขายไม่หมดเลย..
เดี๋ยวท่านรอให้ขาย หอยทอด โรตี ไก่ย่างหมดก่อน..
ค่อยขึ้นเทศน์
กรรมของพระ...ไม่ควรดังเลยเรา....
"คุณพระช่วย"
พวกเราชอบอ้อนวอน..ชอบบนบานศาลกล่าวกันจนเคย....
โดยเฉพาะผู้หญิงขอให้พระช่วยจนติดปาก เกิดมีอะไรขึ้น..
หรือตกใจอะไร..จะต้องร้องว่า "คุณพระช่วย"..ทุกครั้ง...
วันหนึ่ง..อาซิ้มนั่งขายของอยู่ในร้าน...
หน้าร้านมีคนมาทำความสะอาดท่อ..แล้วเปิดฝาท่อทิ้งไว้
ผู้หญิงคนหนึ่งเดินตกท่อ..แล้วตะโกนว่า "ว้าย..คุณพระช่วย"
อาซิ้มหัวเราะตัวงอ..แล้วเดินออกมาหาหญิงผู้เคราะห์ร้าย
พระช่วยลื้อไม่ล่ายหรอก..เพราะเมื่อเช้านี้พระก็ตก
เหมือนกัน........