คำสั้น ๆ คำหนึ่ง ที่นึกถึงขึ้นมาเฉย ๆ เมื่อกี้ว่า เมื่อไหร่ตัวเองจะ...หาย 

คำนี้ถ้านำมันไปต่อท้าย อะไรต่อมิอะไรในชีวิตละก็ มันทุกข์เห็น ๆ 

ไอโฟน ... หาย 
เงิน ... หาย 
รถ ... หาย 
ความสุข ... หาย 

แต่ถ้ามันมานำหน้า อีกหลายคำที่ไม่ค่อยจะดี มันก็จะกลายเป็นคำดีๆ เป็นสุขขึ้น 
มาได้ซะงั้น 

หาย ... ป่วย 
หาย ... ฟุ้งซ่าน 
หาย ... เจ็บ 
หาย ... ทุกข์ 

พอคิดไปมากกว่านั้น ว่าที่แท้มันก็คือความจริง ที่ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่จะ ... หาย 

ความสุข ... ก็หาย 
ความทุกข์ ... ก็หาย 
ตัวเรา ... ก็หายไปในที่สุด 


เพราะไม่มีอะไรเลย ที่จะเป็นของเราอย่างแท้จริง ดังนั้น ถึงตอนนี้ จะยัง  ใจ ... หาย 

แต่ก็โชคดีที่เรายังหาย ... ใจ 

วันนี้เรายังโชคที่ที่ยังหายใจ ถ้าหมดลมหายใจไปแล้วเราก็จะไม่มีโอกาสได้ทำอะไรอีกเลย 

เพราะฉะนั้น จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด ก่อนที่มันจะสายไป