เธอหน้าตาดีเราเรียนจบมาในคณะเดียวกัน

เพื่อนสาวในกลุ่มของเธอถึงกับตาร้อนผ่าว อยากออกเหย้าออกเรือนเหมือนกับเธอบ้าง

พวกเพื่อนๆรวมทั้งผม ก็ได้ตามไปเยี่ยมเธอที่บ้าน
เธอคงเป็นคนโชคดีคนหนึ่งที่ผมเห็น เพราะทั้งสามีและครอบครัวของเธอ
ดูมีความสุขกันถ้วนหน้า เพื่อนๆ ต่างล้อเธอว่า เธอเหมือนถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่ 1
เพราะเธอได้สามีที่แสนดี ผมเองก็รู้สึกเช่นนั้น เพราะมันช่างแตกต่างจากหลายๆ คู่
ที่ผมเคยได้ยินมา

            เวลาผ่านไปอีกปีกว่าๆ เช่นเคย
ผมก็ได้รับข่าวว่าเธอคลอดลูกแล้วอีกคน
ชีวิตเธอทำเอาผมเริ่มรู้สึกอยากมีชีวิตคู่ขึ้นมาทันที
ผมไปเยี่ยมเธอเหมือนครั้งที่แล้ว แทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ดูเธอมีความสุขที่ได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ เธอเองก็บอกกับผมเช่นนั้น
ชีวิตครอบครัวของเธอลงตัวกันได้อย่างดี 
            สองปีผ่านไป เพื่อนในกลุ่มของเราแต่งงาน
ผมได้เจอเธออีกครั้งในงานแต่งนี้ หลังเลิกจากงาน
ผมอาสาพาเธอไปส่งบ้าน ตลอดเส้นทางเธอทำให้ทัศนคติของผมเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
เธอได้เอ่ยคุยถึงเรื่องครอบครัว ผมบอกว่าเธอโชคดีที่ได้สามีคนนี้
แล้วเธอก็บอกกับผมว่าไม่มีใครดีที่สุด ทุกคนย่อมมีข้อเสียและข้อดีแตกต่างกัน
เขาก็มีข้อเสีย เราก็มีข้อเสีย แต่เมื่อแต่งงานกันแล้ว
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตคู่อยู่ได้คือ การให้อภัย และ การปล่อยวาง
ไม่ใช่เธอไม่เคยเจอเรื่องที่ไม่พอใจ เพียงแต่เธอไม่ทำให้เป็นเรื่องมากกว่า
ผมก็แอบชื่นชมเธออยู่ในใจ

บางครั้งฉันยังแอบคิดถึง คนที่ฉันเคยแอบรักเขาอยู่เลย
ยังคงแอบคิดถึงอยู่เป็นประจำ แต่แกรู้ไหม
ฉันรู้ดีว่า คนที่ฉันรักมันไม่ใช่คนที่เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วย
ผมทำหน้างงๆ

เขาเหมาะเพียงแค่ให้เราได้ แอบรัก แอบคิดถึง
แต่ในความเป็นจริงแล้ว เรารู้ดีว่าคนที่จะอยู่กับเราได้นั้นต้องเป็นยังไง
ฉันเองก็เลือกถูกต้องแล้ว

แต่ไม่ได้มองว่าเขากับเราจะเข้ากันได้ไหม เขาเป็นคนยังไง
จนกระทั้งอยู่ด้วยกันจริงๆ เมื่อความรักหายไป ความเป็นตัวตนที่แท้จริงก็ออกมา
อะไรที่ทำแต่ก่อนไม่เคยสนใจเดี๋ยวนี้นิดหน่อยก็ขัดหู ขัดตา
แล้วก็มาจบลงด้วยการหย่าร้าง
แกเชื่อเถอะว่า เมื่ออยู่ด้วยกันนานๆแล้ว
ความรักมักมาช้ากว่าอย่างอื่นเสมอๆ
หากเราจะเลือกใครเป็นคู่ชีวิตสักคน เราควรจะมองเขาให้มากกว่าความรัก

            ผมขับรถมาถึงหน้าบ้านเธอพอดี สามีเธอออกมารับ
สองคนพากันเข้าบ้าน ดูความรักของเธอและครอบครัวก็อบอุ่นดี
หลังจากผมขับรถกลับ ผมก็คิดได้ทันทีว่า
บ่อยครั้งคนที่อยู่เคียงข้างผมมักถามผมว่า เมื่อไหร่จะแต่งงานซะที
แต่ผมกับคิดถึงแต่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ผมแอบหลงรัก
จนลืมความจริงไปว่า
เราควรอยู่กับสิ่งที่ใช่มากกว่าพยายามเรียกร้องหาสิ่งที่เป็นเพียงความว่างเปล่า

คำพูดของเธอทำให้ผมมองชีวิตคู่เปลี่ยนไป
และเปิดใจรับกับการแต่งงานมากขึ้น จนกระทั้งวันนี้
ผมมีลูกแล้วสองคน กับภรรยาที่ผมเลือกแล้วว่า
เธอควรค่ากับการเป็นแม่ของลูกผม แล้วคุณล่ะ จะเลือก
คนที่ใช่  หรือว่า คนที่ชอบ!! 

 

อ่านสร้างรอยยิ้ม ผ่านเรื่องราวดีๆ ที่มีไว้แบ่งปัน คลิกเลย