ความโง่ของคนเป็นเมีย.........หรือความโง่ของคนเป็นสามี กันแน่
ตอนจีบกันทีแรกก็จำได้ว่ามันฉลาดมากนี่นา เรียนก็สูง หน้าที่การงานก็ดี ทำไมอยู่กันไป อยู่กันมา กลับเป็นว่าโง่ลงได้ถึงขนาดนี้
นังเมียเรานี่ยังโชคดีที่มีผัวฉลาดๆ แบบเราอยู่ข้างๆ นะเนี่ย ไม่ใช่คุย ตอนเด็กๆ สมัยประถม
ผมจะได้รับคำชมจากคุณครูประจำชั้นอยู่เสมอ
ผมจะได้รับรางวัลเป็นประจำในวิชา คัดไทย เขียนไทย
ผมยังมีความภาคภูมิใจมาจนถึงทุกวันนี้
แม้เวลามันจะล่วงเลยมานานแล้วก็ตาม ผมก็ยังคงเป็นคนเก่งอยู่
อันนี้ผมรู้จากนังเมียผม เพราะผมสังเกตเห็นนังเมีย
มันจะตบมือดังๆ แล้วก็เอ่ยปากชมไม่ขาดปาก
ว่าผมเก่งยังโน้นเก่งยังนี้ เวลาที่ผมซักผ้า ถูบ้าน หุงข้าว ล้างชาม
ให้มันได้อย่างยอดเยี่ยมและเสร็จทันในเวลาที่นังเมีย
ผมมันกำหนดไว้ แถมบางครั้งยังมีเวลาเหลือพอที่จะไปล้างส้วมได้เสร็จ
ทันเวลาอีกด้วย นี่ไม่ได้คุยนะ ทีแรกผมก็คิดได้เองอยู่แล้ว
ว่าผมเก่งและฉลาดมาก เพราะความจริงนังเมียมันไม่บอก
ผมก็รู้ตัวผมอยู่แล้ว ผิดกับนังเมียผมที่นับวันจะโง่ลง ขนาดแอร์ ทีวี
ที่สมัยนี้เปิดปิดง่ายๆ มันยังเปิดไม่เป็น รีโมทตั้งอยู่ข้างหน้า
นังเมียมันยังใช้ไม่เป็น มือซ้ายของมันถือมันฝรั่ง
มือขวาแก้วน้ำหวาน ปากก็บอกว่า 'เฮ้ย เปิดทีวีให้ดูหน่อยซิ
เปิดแอร์ด้วยนะซัก 23 องศา'
ดูมัน...รีโมทก็อยู่ข้างหน้าใช้ไม่เป็น มันโง่จริงๆ
ผมเคยสอนให้ใช้หลายครั้ง ก็ยังทำไม่เป็น
จนผมรู้ว่ามันสมองแต่ละคนไม่เท่ากัน
จะให้มาเป็นเลิศแบบผมทุกคนคงเป็นไปไม่ได้
แต่นังเมียผมมันก็ยังพอมีความฉลาดอยู่บ้างนะ
หยั่งเช่นว่าวันเงินเดือนผมออก
นังเมียมันรู้หมดแนะแถมยังจำแม่น
บางเดือนเลื่อนออกเงินเดือนไปวันไหนวันไหน
มันรู้หมดแนะ
ผมยังแปลกใจอยู่ว่า มันโง่ๆขนาดนี้มันรู้ได้ไง
แต่ยังไงนังเมียก็ไม่ฉลาดกว่าผมหรอก
ผมไม่มานั่งคอยจำ คอยเตือนออกเงินเดือนให้เสียเวลาหรอก
ผมเลยเอาเลขที่บัญชีธนาคารของนังเมียโง่
ให้บริษัทผมโอนเงินเข้าไปเลย
นังเมียยังชมผมไม่ขาดปากมาถึงทุกวันนี้
ว่าผมฉลาดมาก ฉลาดมาก ไม่อยากคุยจริงๆ
โธ่...เอ็งไม่ต้องบอกข้าก็รู้ว่าข้าฉบาดกว่าเอ็งอยู่แล้ว
'นังเมียหัวขี้เลื่อยเอ้ยยยย'
แก้แค้น
วันก่อนผมก็มีวีรกรรมได้แกล้งนังเมียโง่ของผม สะจายจิงๆ
เรื่องมันมีอยู่ว่า
อาทิตย์ที่แล้ว ผมพานังเมียโง่ไปซื้อกับข้าวมื้อค่ำ
ได้ปลาดุกย่าง สะเดาน้ำปลาหวาน(ของโปรดผมคือหนังปลาดุก)
ผมเผลอแป๊บเดียว(ผมอาบน้ำอยู่)
นังเมียโง่ของผมแอบลอกหนังปลาดุกกินเสียเกลี้ยง
ดูสิดูมันทำ แต่ด้วยความฉลาดของผม
ผมก็เก็บความแค้นอยู่ในใจ
วันต่อมา...ถึงวันล้างแค้น...
นังเมียโง่ของผมไปจ่ายตลาด มันกำลังท้องอยู่ อยากกินมันเทศต้ม
มันซื้อมา 2 กิโล
พอมันกลับถึงบ้าน เห็นมันเผลอ ผมลงมือแก้แค้นทันที
โดยไม่ให้นังเมียโง่ของผมตั้งตัว
ผมจัดการลอกเปลือกมันต้มกินจนเกลี้ยงแล้วกินหมดเลย
เหมือนที่มันบังอาจมากินหนังปลาดุกย่างของผม
ผมกินเปลือกมันเทศซะเกลี้ยง เหลือแต่เนื้อให้มัน
เพื่อนๆครับ มันมาเห็นเข้า มันถึงกับตลึง ทำท่าน้ำตาคลอ
มันคงเจ็บใจผมจนพูดไม่ออกเลย ฮ่าๆๆ
ให้มันรู้ซะบ้าง 'นังเมียโง่'
mokaz
