เศรษฐีคนหนึ่ง มีลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียว
ครั้นถึงวัยสมควรแต่งงาน  แกเป็นห่วงกลัวว่าจะได้เมียไม่ดีมาผลาญสมบัติของตระกูล
จึงประกาศหาคู่ให้ลูกชายผ่านทางคอลัมน์ มาลัยไทยรัฐ
ปรากฎว่ามีหญิงสาวจากทั่วทุกสารทิศสนใจมาสมัคร มากมาย
แต่ละคนแจ่ม แจ่ม ทั้งนั้น  ทำเอาลูกชายตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกใคร
ท่านเศรษฐีนำเอาสร้อยแหวน  เพชรนิลจินดาราคาแพง และ  หัวมัน หนึ่งหัว
มากองไว้ต่อหน้าบรรดาสาว สาว ทั้งหลาย แล้วสั่งให้เลือกหยิบคนละหนึ่งชิ้น
ปรากฏว่าทุกคนล้วนคว้าเอาแต่ข้าวของมีค่า มีเพียงสาวน้อยคนหนึ่งที่หยิบเอาหัวมัน
เศรษฐีเห็นดังนั้นก็พูดกับลูกชายว่า  ”ลูกเอ๋ย จงเลือกหญิงคนนั้นมาเป็นเมียของเจ้า”
ลูกชายรู้สึกแปลกใจ ถามพ่อเพราะเหตุใด ,  เศรษฐีจึงสอนลูกชาย ว่า
” ผู้หญิงที่เลือกเอาแก้วแหวน แสดงว่าหลงใหลในทรัพย์สิน ไม่รู้จักทำมาหากิน”
” ส่วนผู้หญิงที่เลือกเอาหัวมันนั้น คือคนที่ขยัน ทำงานไม่เกี่ยง”
ลูกชายได้ฟัง ก็ไม่เถียง  พ่อว่าไงก็ว่าตามนั้น
ผมฟังนิทานเรื่องนี้แล้ว รู้สึกซาบซึ้งในคำสอนของท่านเศรษฐี
ทุกวันนี้ผมจึงจำใส่ใจไว้ตลอดว่า ถ้าจะมีเมีย ต้องเลือกผู้หญิงที่
>>>เอามัน ไว้ก่อน . . .