ผมเคยอกหักมาแล้วหลายครั้ง
แต่ละครั้งก็รู้สึกว่าหนักหนาสาหัส มากขึ้นเรื่อยๆ
ครั้งล่าสุดที่เพิ่งผ่านไปก็เช่นกัน ผมซึมเศร้าแทบไม่พูดไม่จา
ใช้ชีวิตแบบผลาญเวลาให้หมดไป วันๆ
เลิกงานก็ไปกินเหล้าจนเกือบเช้าจึง กลับบ้าน
ถึงบ้านก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน
ไม่คุยกับใครเลย รวมทั้งแม่ของผมด้วย

จนเช้าวันหนึ่งแม่เข้ามาในห้องนอน ของผมชวนผมคุยโน่นคุยนี่
ผมก็ตอบแบบขอไปทีแต่แม่ก็ยังชวนผมคุยไปเรื่อยๆ
จนมาถึงเรื่องความรักของ ผม แม่บอกว่า

แม่จะแนะนำผู้หญิงคนหนึ่งให้ดี ไหม... เธอทำกับข้าว เป็น...
ดูแลบ้านได้ และพร้อมที่จะดูแลผมเสมอ เธอนั้นหน้าตา
ไม่สวยอย่างผู้หญิงที่ผมเคยชอบ ๆ มา ท้วม ๆหน่อย
ดูจะอายุมากไปนิด แต่ที่สำคัญเธอรักผมมากกว่า ใครๆ
เธอไม่ได้อยู่ไกลจากผม เลย
แต่เธอนั่งอยู่ข้างๆ ผมนั่นแหละ"

แม่ถามผมว่าจะลองรักผู้หญิงคนนี้ดูบ้างได้ไหม...น้ำตาของแม่เริ่มคลอ
ผมพูดอะไรไม่ออก แต่เข้าไปกอดแม่นิ่งแทนคำตอบ
ขณะที่กำลังวิ่งหาความรักอยู่ นั้น
บางทีเราก็ลืมไปว่ายังมีอีกคนนึงที่ รักเราอย่างสุดหัวใจ

จำไม่ได้ว่าเราลืมเธอมานานเท่าไหร่แต่จะไม่มีเหตุการณ์อย่างนี้ เกิดขึ้น อีกแล้ว