ดิฉันแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2534
และได้อยู่กินกับสามีด้วยดีจนมีลูกสาวนและลูกชายอย่างละ คน
ชีวิตก็มีความสุขดี มีรถยนต์ มีบ้านในเนื้อที่ 11 ตาราง วา
บนถนนแจ้งวัฒนะ
ดิฉันมีน้องสาว 1 คนเค้าไปได้สามีที่ มีเมียหลวงอยู่แล้ว
ตอนหลังเค้าเลิกกัน เขามาหาดิฉัน ดิฉันก็ให้ น้องสาวมาอยู่ด้วยกัน
แต่ว่ามาคนเดียวนะคะ ส่วนลูกๆอยู่กับสามี เขา
น้องสาวมาอยู่กับดิฉันได้หลายปี จนมาวันหนึ่งหัวใจดิฉันเกือบ สลาย
คือสามีดิฉันจะเลิกงานเวลา 24.00 น.และใน เวลา 00.45 น.
ดิฉันได้ยินเสียงรถของสามีมาถึงบ้านแล้วแต่ดิฉันหลับ ต่อมาตกใจตื่นตอนตี
2 กว่านิด หน่อย ไม่เห็นสามีนอนอยู่ ลุกขึ้นไป ดูที่ห้องลูกๆก็ไม่มี
ในห้องน้ำก็ไม่มี ใจหายวาบ รีบลงมาที่โซฟา ข้างล่างก็ไม่มี
รถยนต์ก็จอดอยู่แต่สามีดิฉันไปไหน มองที่ประตูบ้าน ก็ใส่กลอนอยู่
ดิฉันหัวใจเต้นแรงมาก เหลืออยู่ห้องเดียวคือ...ห้อง น้องสาว..ของดิฉัน
ดิฉันเดินไปเปิดไฟจนสว่างทั่วบ้าน หัวใจเต้นแรง ผิดปกติ อยากจะเป็นลม
แล้วมองไปที่ห้องของน้องสาวแล้วพยายามตั้งสติ คิดในใจว่า
ถ้าเขาเดินออกมาจากห้องนั้นดิฉันจะทำอย่าง ไร
ดิฉันนั่งมองประตูห้องของน้องสาว น้ำตาจะไหล นึกในใจ ว่า
จะทำอย่างไร ?
เราจะทำอย่างไรดี ลูกก็ยังเล็ก ดิฉัน ตัดสินใจ?เลิก?
แล้วให้เขาไปอยู่กับน้องสาวที่อื่นส่วนดิฉันจะอยู่ กับลูก
คือยกสามีให้น้องสาวไปถ้าเขารักกัน
จนประมาณ ตี 3 กว่าๆ
ดิฉันนึกในใจว่าถ้าดิฉันโทรฯเข้ามือถือเขาแล้วเสียง โทรศัพท์ก็ต้องดังออกมาจากห้องน้องสาวแน่ๆเลย
เป็นไงเป็นกันดิฉัน ตัดสินใจโทรฯแล้วก็ติดจริงๆค่ะ
ใจดิฉันเต้นแรงจนเกือบหลุดออกมาข้าง นอก
ดิฉันยืนแอบอยู่หน้าห้องน้องสาว....แต่เอ๊ะไม่มีเสียงโทรศัพท์ ดังออกมาจากในห้องของน้องแต่โทรฯติด
เขาอยู่ ใหน

?ฮัลโหล ?

? เธออยู่ไหน? ดิฉัน ตวาด

? อยู่ในรถสิ อีบ้า รู้ว่าวันนี้กูกลับดึก ยังเสือก ล็อคประตูอีก ยุงกัดจะตายห่าอยู่แล้ว