< อย่าคิดมากน่า >

ในหน้าร้อนทุกๆปี สนามหลวงเป็นที่รวมของคนเล่นว่าว และว่าวนานาชนิด ท้องฟ้าเหนือสนามหลวงและพระบรมมหาราชวังจะเต็มไปด้วยว่าวหลากสีนานาชนิด
บนสนามหญ้าจะมีครอบครัวพวกเรานั่งอยู่ พ่อแม่ก็สั่งส้มตำ ไก่ย่าง เมี่ยงคำกินกัน เด็กๆก็สนุกสนานวิ่งเล่น ปล่อยว่าวกันบ้าง วิ่งเพื่อให้ว่าวขึ้นบ้างเป็นภาพที่เต็ม
ไปด้วยความอบอุ่นของสังคมไทย ปัจจุบันภาพเหล่านี้ผมว่าหาดูได้ยากขึ้น น่าเสียดาย มาก เด็กๆรุ่นหลังมักจะไม่ค่อยมีใครมาเล่นว่าวที่สนามหลวงกันแล้ว
ไม่รู้ว่าว่าวไทยแต่ละชนิดชื่ออะไร และทำจากอะไร ยิ่งถ้าพูดถึงการแข่งว่าวระหว่าง จุฬาและปักเป้าก็ยิ่งหาคนรู้จักน้อยลงทุกที
พูดถึงการแข่งว่าวเป็นกีฬาที่น่าตื่นเต้นมาก ทั้ง 2 ฝ่ายจะมีวิธีชักว่าว และหลอกล่อกันไปมา พอปักเป้าติดจำปาของจุฬา
ฝ่ายจุฬาก็วิ่งเพื่อดึงปักเป้าเข้ามาในแดน น่าสนุกมากครับ  ผมพยายามจะรวบรวมความรู้เกี่ยวกับเรื่องว่าวไทยไว้ให้มากที่สุด
แต่เชื่อไหมครับ ข้อมูลเกี่ยวกับว่าวไทย หาได้ยากมากใน internet รูปและเนื้อหาบางส่วนใน website นี้ได้นำมาจากคุณ Ron Spaulding
ซึ่งได้ทำ website เกี่ยวกับว่าวไทยให้ฝรั่งอ่านครับ ต้องขอขอบคุณมาณ.ที่นี้ด้วยครับ นอกจากนี้รูปและเนื้อหาบางส่วนค้นจากห้องสมุด
ซึ่งหาค่อนข้างยากโดยเฉพาะเรื่องการทำว่าว และรูปเก่าๆของว่าวไทย

ก่อนที่จะชักว่าว ก็ควรจะดูรอบๆตัวว่ามีใครอยู่ข้างหลังหรือข้างหน้าคุณหรือเปล่า

คิดมากอีกแล้ว...