ความหมายของเช้าวันหนึ่ง
คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ทุกคนล้วนต้องการความรัก
แม้หลายคนจะบอกว่า...... รักในความเป็นอิสระ
หากแต่ก็คงไม่มีใคร อยากได้ความเป็นเสรี
...... ที่เป็นความโดดเดี่ยวไปชั่วชีวิต
กาลที่ยังคงหมุนเวียน ทำให้เราไม่อาจกำหนดอะไรๆ
ให้เป็นความคงที่สำหรับใจของเราได้ แม้แต่คำอันเป็นนิยาม...
ที่จะบ่งบอกคุณค่า บ่งบอกถึงความหมายความนัยที่แท้จริง
.........ในความเป็นคนของตัวเราเอง ก็ตาม
เรื่องราวต่างๆ ก่อกำเนิดเป็นริ้วรอยของอักษร
ถูกขีดเขียนแต่งแต้มลงในจิตใจของผุ้คน ในทุกช่วงทุกเวลาของชีวิต
แต่ละวันๆ ที่ผู้คนจะมองมัน และผ่านพ้นมันไป
เพราะมันคือความธรรมดา ที่ไม่ควรคุณค่าแก่การใส่ใจอะไรกับมันมากนัก
เฮ้อ!!! ก็แค่เรื่องของหัวใจ และริ้วรอยที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดาหน่ะคุณ
หากแต่เมื่อใด..... ที่ชีวิตคุณ
ได้เริ่มเดินสะดุด และรู้สึกว่าชีวิตเริ่มจะหยุดลง....
เมื่อนั้นแหละ คุณก็จะกลับไปหาเส้นทางแห่งความหมาย
อันเป็นคำนิยาม.....ของคำว่า "หัวใจ"
ช่างน่าประหลาดนัก..... ทุกครั้งที่ใจได้หวลกลับไป
ริ้วรอยความรุ้สึกต่างๆ ที่ได้เคยขีดเขียนไว้
กลับเหลือเพียงรอยจางๆของการจากไป
เหลือไว้เพียงรอยที่ถูกลบ เหลือเพียงซากที่ถูกกลบ ถูกลบเลือนหายไปกับเวลา
ยามหวลที่จะคิดค้นความหมายแห่งชีวิตคราใด
ความนัยที่พบได้ กลับเป็นเพียงเรือนแห่งใจที่ว่างเปล่า
กับซากกระดาษสีขาว..ขาว
ที่ยังคงรอคอยการแต้มสี ให้กลับมามีชีวิตชีวา
ครั้นขีดเขียนความหมายอักษรของชีวิตได้สำเร็จ
หากแต่คิดว่าอีกไม่นาน ริ้วรอยของความรู้สึกนั้น
มันก็คงถูกกลืนหายไปกับเวลา
และจะเหลือเพียงกระดานใจที่ว่างเปล่า ที่ยังคงรอคอยการกลับมา
สำหรับการค้นหาที่ไม่อาจสิ้นสุดของใจนี้ ได้เลย
หัวใจที่ไม่เคยจีรัง..... หากแต่ก็ไม่เคยไร้ค่า
โอ้! เจ้าริ้วรอยของช่วงเวลา.........
เจ้าไม่อาจเป็นความไร้ค่า ในความรู้สึกของผู้คนนั้นได้เลย
โอ้! ริ้วรอยแห่งกาลเวลา.........
แม้ที่สุดจะเหลือเพียงซากของกระดานใจที่ว่างเปล่า เจ้าก็ไม่อาจไร้ค่า
ไร้ความมหมายของความรู้สึกที่เป็นความยั่งยืน......อยู่ในใจคนได้เลย
คงเฉกเช่นอักษร ของ "กลอนรัก"
ที่ยังคงมีไว้ให้ประทับกับทุกทุกหัวใจ
และด้วยอักษรของ "กลอนใจ" อาจทำวันที่ไร้ความหมายให้เกิดได้แก่ใครๆ
ก็ย่อมอาจหวลกลับ ทำให้มีความหมายใหม่ๆ เกิดขึ้นในชีวิตนั้นได้อีกครา
...เวลาที่ไม่จบสิ้น ก็ดิ้น(รน)กันไป
...หัวใจยังคงเป็นความหมายใหม่ๆ
..และด้วยอักษร "รัก" ที่สะกดจากใจ ไม่ว่าอะไรๆ
... ก็ไม่อาจไร้ความหมายในความยั่งยืน สำหรับใจฉันได้อีกเลย
...โอ้! เจ้าหัวใจเอ๋ย ผู้ไม่เคยเข็ด(หลาบ)ได้ด้วย "เวลา"
แ ล ะ สิ่ ง ห นึ่ ง ที่ ส า ย ไ ป .....
อ า จ คื อ ค ว า ม ห ม า ย ข อ ง เ ช้ า วั น ใ ห ม่ ใ ห้ ใ ค ร นั้ น ไ ด้ ม า เ ยื อ น
supphakitpotaset
