นก กับ ไก่ จะคล้ายๆ กัน  ถ้าลองสังเกตดูดีๆ จะพบว่า หัวของไก่จะอยู่ในตำแหน่งๆ หนึ่ง แต่ตัวมันจะเคลื่อนที่ไปมาแทน พฤติกรรมดังกล่าวก็คือ การทำให้หัวมันอยู่กับที่ และอยู่ในจุดๆ หนึ่งให้นานที่สุดเท่าที่ทำได้ เพื่อให้มันมองสิ่งต่างๆ ได้ดีและชัดเจน (ขืนขยับหัวไปมา ไก่คงมึนน่าดู) ซึ่งมันสามารถจ้องไปที่ที่ใดที่หนึ่งได้ในช่วงเวลาหนึ่ง
 

          นก (รวมถึงไก่) จะสนใจกับสิ่งที่กำลังเคลื่อนที่  เช่น แมลง หรือเหยี่ยว พฤติกรรมดังกล่าวทำให้มันสามารถจับความเคลื่อนไหวของสิ่งอื่นๆ ขณะที่มันเคลื่อนไหวได้ครับ

          นกบางชนิดเช่น นกนางนวลจะไม่ผงกหัว ซึ่งระบบการมองเห็นของมันอาจจะมีความคล้ายคลึงกับระบบการมองเห็นของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมเช่น ตาของคนเราจะมีการขยับเล็กน้อยตลอดเวลาเพื่อทำให้ภาพที่นิ่งมากกว่าที่จะขยับทั้งหัว

          นักวิจัยจาก University of Maryland ได้ทดสอบความคิดดังกล่าวจากนกกระเรียน (whooping crane) ซึ่งเป็นนกที่สูงที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือ เมื่อมันเดิน นกกระเรียนชนิดนี้จะดันหัวไปข้างหน้า แล้วค่อยให้ตัวมันขยับตามมา นักวิจัยเริ่มต้นโดยการเอาไส้เดือนวางไปทั่วพื้น แล้วใช้กล้องวิดีโอบันทึกพฤติกรรมของนกกระเรียน ในขั้นตอนวิเคราะห์ นักวิจัยจะตรวจสอบวิดีโอและจดบันทึกตำแหน่งของหัว ขา และจุดศูนย์ถ่วง

          ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า นกกระเรียนเคลื่อนคอของมันเพื่อให้หัวอยู่นิ่งประมาณ 50% ของเวลาการเคลื่อนที่แต่ละครั้ง ช่วงเวลาที่หัวมันนิ่งจะทำให้นกปรับหาตำแหน่งของอาหารมันได้ชัดเจนขึ้น และช่วงเวลานี้อาจจะเป็นวิธีที่ดีมากในการวัดระยะห่างของอาหาร นกที่ผงกหัวอาจจะตรวจจับอาหารสลับกับการตรวสอบระยะห่างก็เป็นได้ การศึกษาต่อๆ จะช่วยให้เราเห็นประโยชน์อื่นๆ ของการผงกหัวเช่น การนิ่งของหัวนกจะช่วยทำให้มันกลมกลืนกับสิ่งแวดล้อม (นึกถึงในทุ่งนากว้างๆ หญ้าขึ้นสูง ขืนนกมันผงกหัวบ่อยๆ มีหวังอาหารหนีหมด)