โทษประหารชีวิต

ภาพเหตุการณ์ลงโทษประหารชีวิต เมื่อ ๑๐๐ กว่าปี (ไม่ทราบเวลาแน่นอน) ถ้าซ้ำ..ขออภัย

โทษประหารชีวิตเป็น การลงโทษที่รุนแรงที่สุดที่ใช้ต่อผู้กระทำความผิด ถือเป็นการลงโทษที่เก่าแก่ที่สุด ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน จุดมุ่งหมายของการประหารชีวิตคือ การกำจัดผู้กระทำผิดให้พ้นไปจากสังคมด้วยวิธีการฆ่า ในสมัยโบราณเรียกการลงโทษประหาร ว่า"กุดหัว"โดยใช้ดาบฟันที่คอนักโทษเด็ดขาด

ดาบที่ใช้ในการประหารชีวิตนั้นมีรูปร่างต่างกันครู เพชฌฆาตเป็นผู้จัดทำดาบขึ้น มีดาบปลายแหลม ดาบปลายตัด และดาบหัวปลาไหล การประหารชีวิตครั้งใดจะใช้ดาบชนิดใด ให้อยู่ในดุลพินิจของครูเพชฌฆาต

เพชฌฆาต ผู้ทำหน้าที่ประหารชีวิตมี ๓ คนคือ ดาบที่หนึ่ง และตัวสำรองอีก ๒ คน เรียกว่า ดาบสอง และ ดาบสาม ถ้าดาบหนึ่งฟันคอไม่ขาด ดาบสองจะต้องซ้ำ ถ้ายังไม่ขาดดาบสามก็ต้องเชือดให้ขาด

พิธีการประหารชีวิตด้วยดาบจะมีวัตถุเครื่องมือเครื่องใช้และพิธีทางไสยศาสตร์หลายอย่าง เช่นมีสายมงคลล้อม รอบบริเวณประหารกันผีตายโหงจะเฮี้ยน การตัดสายมงคลต้องใช้มีดโดยเฉพาะ จะใช้ของอื่นไม่ได้ เป็นต้น

ในสมัยรัชกาลที่ ๕ นั้น การ ประหารชีวิตนักโทษด้วยดาบมักทำพิธีกันที่วัด โดยคุมตัวผู้ต้องโทษประหาร เดินทางโดยทางเรือออกจากคุกในลักษณะจองจำครบ ๕ ประการ โดยสรุปขั้นตอนการประหารชีวิตด้วยดาบ ดังนี้

๑. เมื่อลูกขุน ณ ศาลาลูกขุน ณ ศาลหลวง วางโทษประหารชีวิต ก็จะนำความขึ้นกราบบังคมทูล พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เพื่อทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ประหารชีวิต

๒. ก่อนจะนำตัวไปประหารชีวิต จะต้องถูกเฆี่ยน ๓ ยกๆละ ๓๐ ที รวม ๙๐ ที

๓. จัดอาหารคาวหวานมื้อสุดท้ายให้นักโทษกินก่อนประหาร และนิมนต์พระมาเทศน์ให้ฟัง

๔. นักโทษประหารถูกจับนั่งมัดกับหลักไม้กางเขนแบบกาจับหลัก

๕. เพชฌฆาตเอาดินเหนียวอุดหู อุดปาก และแปะไว้ที่ต้นคอนักโทษ เพื่อกำหนดตรงที่จะฟันจาก นั้นเพชฌฆาตดาบสองจะร่ายรำไปมา เพื่อรอจังหวะให้จิตนักโทษสงบ พร้อมกับเพชฌฆาตดาบหนึ่งลงดาบ ฟันคอทันที

๖. เมื่อประหารแล้ว เจ้าหน้าที่จะตัดส้นเท้า เพื่อถอดตรวนออกแล้วสับร่างกายหรือแล่เนื้อให้ทานแก่แร้งกา

๗. เอาหัวเสียบประจาน

ที่มา : http://mblog.manager.co.th