วัดความสูงกับเพื่อน ๆ ที่อายุมากกว่า ในภาพ (ซ้ายไปขวา) มีเด็ก 7 ขวบ, 12 ขวบ, คาราน และเด็ก 12 ขวบ
ชื่อของ "คาราน สิงห์" (Karan Singh) เด็กน้อยวัยสองขวบครึ่ง ชาวอินเดีย อาจถูกขนานนามว่าเป็น "เด็กชายสูงที่สุดในโลก" เพราะในวัยนี้ เขาสูงถึง 134 เซนติเมตร (4 ฟุต 5 นิ้ว) หรือเป็นความสูงเทียบเท่ากับเด็กอายุ 10 ขวบได้เลยทีเดียว เมื่อถามถึงน้ำหนักแรกเกิดของเด็กชายคารานก็พบว่า เขามีน้ำหนักเป็นสองเท่าเมื่อเทียบกับเด็กแรกเกิดทั่วไป คือ 5.8 กิโลกรัม (13 ปอนด์) และตัวยาว 2 ฟุต เขาจึงไม่สามารถใส่เสื้อผ้าไซส์สำหรับเด็กแรกเกิดได้
"เราต้องไปหาซื้อเสื้อผ้าให้เขาใหม่ มีแต่คนบอกเราว่า เราต้องซื้อเสื้อสำหรับเด็ก 1 ขวบให้เขาใส่" ซานเจย์ สิงห์ (Sanjay Singh) พ่อของคารานซึ่งเป็นแพทย์กล่าวด้วยความภาคภูมิใจ
ด้านแม่ของคาราน Shweatlana Singh วัย 24 ปี ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่สูงกว่าพี่น้องในครอบครัว โดยเธอมีความสูงถึง 220 เซนติเมตร (7 ฟุต 3 นิ้ว) เธอจึงเลือกใช้ความสูงให้เป็นประโยชน์ด้วยการเป็นนักบาสเก็ตบอล ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังมองว่า ความสูงของลูกชายนั้นเป็นข้อดี หากเขาอยากจะเป็นนักบาสเก็ตบอลเหมือนแม่ เธอก็อาจสนับสนุนเขาโดยการส่งเขาไปศึกษาต่อที่อเมริกา
อย่างไรก็ดี ค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนของครอบครัวนี้ก็หมดไปกับค่าอาหารเป็นส่วนมาก โดยพ่อแม่ของคารานเล่าว่า คารานเป็นเด็กที่หิวบ่อยมาก ทันทีที่เด็กน้อยตื่นขึ้นมา เขาก็จะเริ่มร้องขออาหารทันที ไม่เพียงเท่านั้น หากเห็นใครรับประทานอาหารอยู่ เขาก็จะขอไปทานด้วย จนพ่อแม่ต้องเป็นฝ่ายห้ามลูกเสียเอง
"เขาเป็นเด็กที่รับประทานอาหารได้เยอะมาก เช่นในมื้อบ่ายนี้ เขาทานข้าวไปสองจาน ผลไม้อีกสองตะกร้า ขนมปังอีกสามแผ่น" ซานเจย์ พ่อของเด็กชายกล่าว
ค่าใช้จ่ายอีกส่วนหนึ่งคือ ค่าเสื้อผ้า แม่ของคารานเล่าว่า ทุกครั้งที่ไปซื้อเสื้อผ้า พวกเขาจะซื้อเสื้อไซส์ใหญ่ที่สุดให้ลูกเสมอ แต่เด็กชายโตเร็วมาก เพียง 5 เดือนเขาก็โตจนใส่เสื้อผ้าเหล่านั้นไม่ได้อีกแล้ว
คารานยังประสบปัญหาในการเข้าเรียนชั้นอนุบาล เมื่อทางโรงเรียนปฏิเสธไม่รับเขาในตอนแรก เนื่องจากเขาตัวโตกว่าเด็กทั่วไป จนได้เห็นสูติบัตรที่พ่อแม่นำมาแสดง ทางโรงเรียนจึงเชื่อว่า เขาอายุ 2 ขวบครึ่งจริง ๆ
ซานเจย์ พ่อของคารานสูง 6 ฟุต 7 นิ้ว เขาเล่าว่า เขาเองก็เป็นคนสูงคนหนึ่งของห้อง แต่เมื่อมายืนต่อหน้าแม่ของคารานแล้ว เขารู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กลงนิดหน่อย
"บางครั้งเราก็รู้สึกว่า ครอบครัวเราเป็นสิ่งพิเศษ คล้าย ๆ กับครอบครัวยีราฟ" พ่อของคารานกล่าวพร้อมหัวเราะ
นอกจากความภาคภูมิใจในขนาดของครอบครัวแล้ว พวกเขายอมรับว่า บางครั้งก็มีปัญหาเหมือนกันโดยเฉพาะเวลาเดินทางในอินเดียที่พวกเขาจะตัวสูง กว่าขนาดของรถโดยสารสาธารณะ
"ผู้คนมักจะมองเราไม่ว่าเราจะไปที่ไหน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เราเสียใจ บางครั้งมันก็ทำให้เรารู้สึกมีความสุขเหมือนกัน" แม่ของคารานกล่าว
ทุกวันนี้ ครอบครัวสิงห์ยังหวังว่า พวกเขาอาจจะมีลูกอีกสักคน และรอคอยว่า สักวันหนึ่งอาจได้รับการบันทึกสถิติว่าเป็นครอบครัวที่ "สูงที่สุดในโลก" ด้วย
อ้างอิงจากเดลิเมล