ส่วนกรณีที่มีการฟ้องให้พิสูจน์เพียงว่าเป็นบุตรหรือไม่นั้นในศาล สามารถทำได้ แต่การดำเนินคดีปกติทั้งทนายความและอัยการส่วนมากจะเป็นการฟ้องให้ศาลสั่งว่าเป็นบุตรที่บิดารับรองเป็นบุตรตามกฎหมาย เมื่อศาลเข้าสู่กระบวนพิจารณาคดี ก็อาจขอศาลให้เจาะเลือดพิสูจน์ DNA ว่าเป็นบุตรหรือไม่ แต่ถ้า บิดา มารดา บุตร ฝ่ายใดไม่ยินยอมให้ตรวจพิสูจน์ ศาลจะบังคับไม่ได้ บุตรต้องนำสืบในพฤติการณ์ที่ผ่านมาในอดีต ให้เข้าข้อกฎหมายว่าบิดารับรองว่าเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว ไม่ว่ากรณีใด

เช่นกรณี บิดาที่ไปมีเพศสัมพันธ์กับหญิงแบบไม่มีความคิดว่าต้องการหญิงนั้นเป็นภรรยาและหญิงนั้นเกิดท้องและคลอดบุตรออกมาในช่วงเวลานั้น ถ้าสงสัยก็ควรตรวจ DNA เพื่อทราบว่าเป็นบุตรตนเองหรือไม่ เพราะถ้าเป็นบุตรซึ่งเป็นสายเลือด บุตรจะได้รับการเลี้ยงดูตามฐานะของบุตร ถ้าไม่ใช่บุตรของตนเองทำให้หญิงนั้นไม่สามารถมากล่าวว่า เป็นบิดาของเด็กอีก 

ทั้งนี้ หากผลตรวจ DNA ชัดเจนว่าเป็นบุตรของบิดาจริง แต่บิดาไม่เคยมีพฤติการณ์รับรองว่าเป็นบุตรตามกฎหมายและไม่ยอมจดทะเบียนรับรองบุตร ก็ยังไม่ถือว่าเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของบิดานั้น แต่บิดาสามารถส่งเสียเลี้ยงดูเป็นการส่วนตัวได้ และหากต้องการยกทรัพย์สินให้บุตรเมื่อตนตายก็สามารถทำได้ โดยการทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินให้ ซึ่งบุตรสามารถสละไม่รับมรดกได้เช่นกัน