สวัสดิการของประชากรของสหรัฐฯที่หลายๆคนอาจจะไม่เคยรู้

ผู้มีรายได้ต่ำกว่าปีละ 350,000 บาท หรือเดือนละ 29,166บาท
จะถือว่ามีรายได้อยู่ในระดับยากจน(Poverty Level) และจะได้รับ
ความช่วยเหลือจากรัฐบาล

ประการแรก: อาหารที่มีคุณภาพมาก่อน...
ในกรณีข้างบนนี้ ประชากรคนนั้นๆก็จะได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐบาล
เป็นเครดิตคาร์ดสำหรับซื้ออาหารที่เรียกว่าโดยโปรแกรมนี้เรียกว่า...
โปรแกรมช่วยเหลือทางด้านอาหารเสริม(Supplemental_Nutrition_Assistance_Program)
เป็นเงินประมาณเดือนละ 7,000บาท

ต่อมาก็คือ: (สำหรับผู้ตกงานเท่านั้น)การรับเงินชดเชยจากบริษัทประกันแรงงาน...
ในกรณีที่ประชากรตกงาน สำนักงานของกรมแรงงานจะเป็นผู้ประสานงาน
ให้ประชากรคนนั้นๆได้รับเงินชดเชยจากบริษัทประกันแรงงานซึ่งมากน้อย
ขึ้นอยู่กับอัตราเงินเดือนของบุคคลนั้นๆ งดชดเชยจากบริษัทประกันแรงงานนี้
อาจจะไม่สูงเท่ากับเงินเดือนที่ได้รับจาการทำงานปกติ แต่ก็สูงพอที่จะทำให้
เป็นค่าใช้จ่ายในขณะที่กำลังวิ่งเต้นหางานใหม่

และต่อมาคือที่อยู่อาศัย: ค่าผ่อนบ้านหรือค่าเช่าบ้าน...
หากประชากรตำงานและไม่สามารถที่จะจ่ายค่าเช่าบ้านได้ เขาก็จะได้รับ
เงินช่วยเหลือเป็นประมาณเดือนละ 15,470บาท

อีกทางเลือกหนึ่ง: รัฐบาลก็จะจัดหาที่พักชั่วคราวให้เอง
ในกรณีนี้ เงินประมาณเดือนละ 13,020บาท จะถูกจ่าย
ให้กับสถานที่พักรับรองชั่วคราว และจะปันเงินส่วนหนึ่ง
ประมาณ2,450บาทเป็นเงินติดกระเป๋าให้กับบุคคลนั้นๆ
แต่ละเดือน สถานที่พักจะจัดอาหารเช้าและอาหารค่ำ
ให้กับผู้ที่เข้ามาพักอาศัยตามหลักโภชนาการ


สุดท้าย: จะได้รับมอบบัตรขึ้นรถฟรีมูลค่า2,635บาทในแต่ละเดือน(จนกว่าสถานการณ์จะดีขึ้น)
พร้อมกับเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวสำหรับ'ว๊อยซ์เมล'ตลอดชีพ


สวัสดิการที่ว่าข้างต้นนี้ ไม่ได้หมายความว่าบุคคลนั้นๆจะต้องเป็น
ประชากรที่ถือสัญชาติอเมริกันเท่านั้น... ใครก็แล้วแต่ที่เข้าไปพำนัก
และทำงานมีหลักฐานของการเสียภาษีรายได้ก็จะได้รับสวัสดิการอันนี้

ปล.สวัสดิการข้างต้นนี้ ถ้าเทียบกับประเทศไทยถือว่าสูง แต่ถ้าเทียบกับ สถานะและคุณภาพชีวิตประชากรอเมริกัน ถือว่าตํ่านะครับ

สวัสดิการเหล่านี้ ต้องแลกมาด้วยภาษีที่แพง และค่าครองชีพ กับค่าใช้จ่ายในประจําวันที่ค่อนข้างโหดกับผู้ที่มา ประเทศนี้ใหม่ ๆ
และการที่จะไปทํางาน หรือได้สัญชาติอมเริกัน นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย พร้อมกันนี้ ปัจจุบัน ชาวอเมริกัน ได้มีนโยบายกัดกันชาวต่างด่าวที่หนีเข้าเมือง และผู้ที่มาแสวงโชคในประเทศเขา
คือง่าย ๆ เขากลัวว่า คนต่างชาติจะมาแย่งงานคนอเมริกัน  เพราะขนาดคนประเทศเขา ยังมีงานทําไม่ถึง 75% แล้วเขาจะเอางานดีๆ มาให้คนไม่รู้หัวนอนปลายเท้า จากต่างประเทศเพื่ออะไร