มาอ่านกัน ซึ้งๆ
ธรรมะสอนใจ เรื่อง "ใบหน้าแม่" "ในอดีต มีหญิงหม้ายคนหนึ่งซึ่งสามีได้จากไปก่อนเวลาอันควร นางมีลูกชายคนหนึ่งชื่อ
เฉินต้าเหนียน ซึ่งนางรักดั่งแก้วตาดวงใจ เฝ้าทะนุถนอมเลี้ยงดู
ตรากตรำทำงานหนักเพื่อส่งเสียให้ลูกชายได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด
จนเมื่อลูกชายสำเร็จการศึกษา ก็ได้เข้ารับราชการมีตำแหน่งใหญ่โต
ทำให้ฐานะของครอบครัวดีขึ้น มีหน้ามีตาและเป็นที่รู้จักของสังคม
แต่ทุกครั้งเมื่อมีแขกมาที่บ้าน
ทุกคนก็จะได้เห็นหญิงชราที่มีหน้าตาอัปลักษณ์คนหนึ่งคอยดูแลคุณเฉินเป็นอย่างดี
เมื่อมีคนถามว่าหญิงชราคนนี้เป็นใคร คุณเฉินก็จะบอกกับทุกคนว่า
“หญิงชราผู้นี้คือคนรับใช้เก่าแก่ที่ดูแลคุณเฉินมาตั้งแต่เล็ก
ส่วนคุณแม่นั้นได้เสียชีวิตจากไปนานแล้ว” คุณเฉินจะบอกกับคนรู้จักทุกคนเช่นนี้
เพราะเขาไม่ต้องการให้สังคมรับรู้ว่าเขามีแม่ที่มีหน้าตาอัปลักษณ์เป็นที่น่ารังเกียจ
เพื่อเป็นการรักษาภาพพจน์และชื่อเสียงของตนเอาไว้
โดยที่คุณเฉินไม่เคยรู้เลยว่าคำพูดนั้นได้ไปทำร้ายจิตใจของผู้เป็นแม่ให้ปวดร้าวยิ่งนัก
ด้วยความเสียใจกับการกระทำของลูกมาเป็นเวลานาน
จึงทำให้ผู้เป็นแม่ถึงกับล้มป่วยลงด้วยความตรอมใจ
วันหนึ่งขณะที่คุณเฉินได้เข้าไปเยี่ยมดูอาการของแม่ที่ห้องพัก
คุณแม่จึงได้โอกาสเล่าเรื่องราวในอดีตให้คุณเฉินฟัง ลูกเอ๋ย
แม่ของเจ้าน่ารังเกียจมากนักใช่มั้ย แม่คงทำให้เจ้าอับอายขายหน้า ลูกเอ๋ย
เจ้าเคยรู้ไม๊ว่าทำไมหน้าแม่จึงได้อัปลักษณ์เช่นนี้
ความจริงแล้วหน้าของแม่ไม่ได้เป็นอย่างที่เจ้าเห็นมาตั้งแต่เกิดหรอก
แต่เป็นเพราะตอนที่เจ้าอายุได้ 4 เดือน บ้านของเราเกิดไฟไหม้
ทุกคนต่างหนีเอาตัวรอดออกมาได้ เหลือแต่เจ้าคนเดียวที่ติดอยู่ในบ้าน
สิ่งเดียวที่แม่คิดตอนนั้นคือหาทางเข้าไปช่วยเจ้าออกมาให้ได้
แต่เพราะวันนั้นมีลมพัดแรงทำให้ไฟลุกโหม
ทุกคนต่างฉุดรั้งแม่ไว้ไม่ให้เข้าไปเพราะกลัวจะได้รับอันตราย
แม่เองก็รู้ว่าโอกาสที่จะรอดออกมานั้นมีน้อย
แต่เป็นห่วงว่าเจ้าจะได้รับอันตราย
แม่จึงตัดสินใจฝ่ากองเพลิงเข้าไปช่วยเจ้าโดยไม่คิดถึงชีวิตของตัวเอง
ในที่สุดแม่ก็ได้ช่วยเจ้าออกมาได้อย่างปลอดภัย
เพื่อนบ้านในบริเวณนั้นจึงช่วยกันพาแม่ไปส่งโรงพยาบาล
เมื่อฟื้นขึ้นมาได้รู้ว่าเจ้าปลอดภัยแม่ก็ดีใจแล้ว
แม้ร่างกายของแม่จะได้รับบาดเจ็บใบหน้าแม่จะเสียโฉมไปแม่ก็ไม่เสียดาย ลูกเอ๋ย
แม่ต้องขอโทษเจ้าด้วยแม่ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เจ้าอับอายที่มีแม่หน้าตาอัปลักษณ์ไม่สวยเหมือนกับแม่ของคนอื่น
นนี้เจ้าเติบโตขึ้นมามีร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง
ได้เป็นเจ้าคนนายคนแม่ก็ยินดีกับเจ้าด้วย แม่ไม่ได้ต้องการอะไรจากเจ้า
หวังเพียงให้ลูกของแม่เป็นคนดีมีคุณธรรม แม่ก็พอใจแล้ว
เมื่อคุณเฉินได้ฟังเรื่องราวจากปากของผู้เป็นแม่
ก็รู้สึกสำนึกผิดในสิ่งที่ตนได้เคยกระทำต่อแม่
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาคุณเฉินได้เปลี่ยนแปลงตนเองเป็นคนใหม่
คอยดูแลปรนนิบัติแม่เป็นอย่างดี
เมื่อมีแขกมาที่บ้านคุณเฉินจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับคุณแม่
และกล่าวยกย่องด้วยความภูมิใจว่าตนนั้นเป็นผู้ที่โชคดีที่มีคุณแม่ที่ประเสริฐที่สุด
ทุกคนต่างหนีเอาตัวรอดออกมาได้ เหลือแต่เจ้าคนเดียวที่ติดอยู่ในบ้าน
สิ่งเดียวที่แม่คิดตอนนั้นคือหาทางเข้าไปช่วยเจ้าออกมาให้ได้
แต่เพราะวันนั้นมีลมพัดแรงทำให้ไฟลุกโหม
ทุกคนต่างฉุดรั้งแม่ไว้ไม่ให้เข้าไปเพราะกลัวจะได้รับอันตราย
แม่เองก็รู้ว่าโอกาสที่จะรอดออกมานั้นมีน้อย
แต่เป็นห่วงว่าเจ้าจะได้รับอันตราย
แม่จึงตัดสินใจฝ่ากองเพลิงเข้าไปช่วยเจ้าโดยไม่คิดถึงชีวิตของตัวเอง
ในที่สุดแม่ก็ได้ช่วยเจ้าออกมาได้อย่างปลอดภัย
เพื่อนบ้านในบริเวณนั้นจึงช่วยกันพาแม่ไปส่งโรงพยาบาล
เมื่อฟื้นขึ้นมาได้รู้ว่าเจ้าปลอดภัยแม่ก็ดีใจแล้ว
แม้ร่างกายของแม่จะได้รับบาดเจ็บใบหน้าแม่จะเสียโฉมไปแม่ก็ไม่เสียดาย ลูกเอ๋ย
แม่ต้องขอโทษเจ้าด้วยแม่ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เจ้าอับอายที่มีแม่หน้าตาอัปลักษณ์ไม่สวยเหมือนกับแม่ของคนอื่น
นนี้เจ้าเติบโตขึ้นมามีร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง
ได้เป็นเจ้าคนนายคนแม่ก็ยินดีกับเจ้าด้วย แม่ไม่ได้ต้องการอะไรจากเจ้า
หวังเพียงให้ลูกของแม่เป็นคนดีมีคุณธรรม แม่ก็พอใจแล้ว
เมื่อคุณเฉินได้ฟังเรื่องราวจากปากของผู้เป็นแม่
ก็รู้สึกสำนึกผิดในสิ่งที่ตนได้เคยกระทำต่อแม่
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาคุณเฉินได้เปลี่ยนแปลงตนเองเป็นคนใหม่
คอยดูแลปรนนิบัติแม่เป็นอย่างดี
เมื่อมีแขกมาที่บ้านคุณเฉินจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับคุณแม่
และกล่าวยกย่องด้วยความภูมิใจว่าตนนั้นเป็นผู้ที่โชคดีที่มีคุณแม่ที่ประเสริฐที่สุด
beerbowon
ความคิดเห็น
เรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ
Loading...
