มีชายคนหนึ่งที่บ้านทำมาหากินด้วยการขายข้าวมันไก่ ซึ่งบ้านนี้จะมีธรรมเนียมสืบทอดกันต่อ ๆมาว่า
เมื่อเจ้าของกิจการตาย ผู้ที่เป็นลูกชายจะ ต้องทำการสืบทอดกิจการนี้ต่อจากผู้เป็นพ่อ
ซึ่งบ้าน นี้ก็ทำเช่นนี้มาตลอดถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจทำก็ตาม

จนวันหนึ่ง พ่อของชายคนนี้เสียชีวิต ลงเขาก็จำเป็นต้องสืบทอดกิจการร้านข้าวมันไก่ต่อจาก พ่อของเขา
ทุก ๆ อย่างเหมือนจะเป็นไปได้ด้วย ดีจนมาถึงวันครบรอบการตายของพ่อเขา วัน นั้นที่ร้านขายดีมาก ๆ แบบที่ไม่เคย
ขายดีขนาดนี้มาก่อน

ได้มีเด็กผู้ิหญิงคนนึงซึ่งเธอเป็นลูกค้าประจำของร้านมาซื้อ ข้าวมันไก่ไปกินเป็นอาหารเย็น
ตอนนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้ แสงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า

เจ้าของร้านก็รีบทำให้เด็กผู้หญิงเพราะเริ่มมืดแล้วเธอยังต้องเดินไปบ้านเธออีกไกล
เด็ก ผู้หญิงก็รีบเดินกลับไปบ้าน ด้วยหวังว่าจะได้อร่อยกับข้าว มันไก่
แต่เมื่อเธอมาถึงบ้าน และเปิดดูในกล่องข้าว ปรากฏว่ามีแต่ข้าว
ไม่มีไก่แม้แต่ชิ้น เดียว!!! เธอแปลกใจมาก

หลังจากนั้นเธอก็ เดินออกไปเพื่อซื้อข้้าวมันไก่อีกครั้ง
แต่คราวนี้เธอ จับตามองดูเจ้าของร้านอย่างใจจดใจจ่อ
เพราะกลัวว่า เจ้าของร้านจะโกงเธอ แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตาม ปกติ
เธอก็รีบเอาข้าวมันไก่กล่องนั้นกลับบ้าน ทันที

เมื่อมาถึงบ้านเธอก็รีบเปิดกล่องข้าวมันไก่ ทันที
แต่แล้ว....ก็ไม่พบไก่แม้แต่ชิ้นเดียวเหมือน เดิม
อากาศรอบข้างตอนนั้นเงียบสงัด เยือก เย็น
ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียง แง้มประตู เธอเริ่มกลัว

แต่ทว่าเสียง นั้นเป็นเสียงพ่อของเธอกำลังเปิดประตูบ้านเดินเข้ามา
เธอจึงส่งเสียงเรียกพ่อของเธอ
เด็กผู้หญิง : (เสียงสั่น) พ่อจ๋า พ่อมาดูอะไรนี่สิพ่อ
หนูซื้อข้าว มันไก่ มา 2 กล่อง
แต่มันไม่มีไก่ แม้แต่ชิ้นเดียว ทั้ง ๆ ที่เจ้าของร้านเขาก็ใส่ไก่มาให้แล้ว
(เสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ด้วยความ กลัว)

พ่อของเธอทำหน้าแปลก ใจ แล้วครุ่นคิดอย่างรอบคอบ
ทันใดนั้นพ่อของเธอก็กลับ กล่องข้าวมันไก่แล้วเปิดดูทันที

พ่อ : อีเด็กโง่เอ๊ย โง่จริง ๆ
ทีหลังเปิดกล่องให้ถูกด้านสิวะ ไก่ มันอยู่ฝั่งนี้โว้ย
เดี๋ยวตบดิ้นเลย...