ถ้าคุณมองกลับไปในชีวิต 

คุณจะพบช่วงเวลาที่โดนเด่น

ช่วงเวลาที่คุณใช้ชีวิตอย่างแท้จิง

คือ...ช่วงเวลาทีคุณได้ทำอะไรลงไป...เพื่อความรัก

ในการให้นั่นเอง...ที่เราได้รับ 

เราสามารถเรียนรู้ที่จะรัก ด้วยการรักเท่านั้น

ความสุขสูงสุดในชีวิตก้อ คือ 

" การที่เราแน่ใจว่าเราเป็นที่รักของคนที่เรารัก "

ความรัก คือทุกสิ่งมันเป็นกุญแจสู้ชีวิต 

และอิทธิพลของมัน คือ 

สิ่งจรรโลงโลกให้สวยงามชีวิตที่อุดมสมบูรณ์

เกิดจากความรักที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น

เราต้องการกอด 4 ครั้ง/วันในการดำรงชีวิต

เราต้องการกอด 8 ครั้ง/วันในการดำเนินชิวิต

เราต้องการกอด 12 ครั้ง/วันในการเจริญเติบโต

คิกถึงใครบางคนในชีวิตคุณ

มีคำไหนที่ต้องการพูดบ้างไหม

มีการกอดที่คุณอยากแบ่งปันบ้างไหม

ถ้า คุณกำลังคอยให้ใครถามก่อนหรือป่าว

จงเลิกคอย .... เริ่มเลย

ระฆังจะไม่ช่ายระฆังจนกว่าคุณจะสั่นมัน

บทเพลงจะไม่ช่ายบทเพลงจนกว่าคุณจะร้องออกมา

อย่าเก็บงำความรักที่มีอยู่ในหัวใจคุณ

ความรักจะไม่ช่ายความรัก

ถ้าคุณยังไม่มอบให้ใครอย่าจากไป

โดยไม่มีคำว่า รัก ให้คิดถึง

ในช่วงเวลาที่คุณไม่อยู่

นั้นอาจจะทำให้ คุณไม่ได้พบกับคำนั้นอีกเลยในชีวิต

คุณควรให้เวลาแก่คนของคุณ

แม้จะเป็นสิ่งเล็กน้อย จงทะอะไรให้ผู้อื่นบ้าง

อะไรก้อได้ที่คุณไม่ได้ค่าตอบแทน

แต่ได้เกียรติในการทำ

ความรักอาจจะช่วยบำบัดผู้คน

ทั้งผู้ให้ความรัก และ ผู้รับความรัก

" คุณได้มอบความรักให้ใครหรือยัง "