เยว่เฟย ขุนศึกผู้มีความรักชาติรักแผ่นดินเป็นที่ตั้ง ทำศึกสงครามเพื่อกู้ชาติอันอ่อนแอเหมือนเป็ดเป็นโรคให้รอดพ้นจากการรุกรานของอาณาจักรจิน ซื่อสัตย์ภักดี จนได้รับการยกย่องให้เป็นเทพด้านความซื่อสัตย์
>>>>
แม้จะได้ไม่ได้รับความเป็นธรรมในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ถูกใส่ร้ายป้ายสี ทั้งที่ไม่มีความผิด จนต้องโทษประหารชีวิต ตายก่อนวัยอันสมควร แต่ผลงานที่ทำคุณประโยชน์นั้นเป็นที่ประจักษ์ จึงมีชีวประวัติอันหอมกรุ่นฝากไว้ในประวัติศาสตร์และให้คนรุ่นหลังนึกถึงจำได้ อีกทั้งได้รับเกียรติยกสถานะจากคนธรรมดาเป็นเทพให้คนกราบไหว้
>>>>
กระผมขอเล่าช่วงเวลาการเปลี่ยนแปลงช่วงราชวงศ์ซ่งเหนือเป็นราชวงศ์ซ่งใต้ ให้ท่านทราบสักเล็กน้อย ซ่งฮุ่ยจง รัชกาลที่ 8 แห่งซ่งเหนือ ที่เรียกซ่งเหนือเพราะมีเมืองหลวงที่ เปี้ยนเหลียง หรือไคเฟิงในปัจจุบัน ซ่งฮุ่ยจงไม่อยากฝากชื่อเป็นฮ่องเต้องค์สุดท้าย รักตัวกลัวตาย จึงยกราชบัลลังก์ให้ลูกเป็นซ่งชินจง ท่านเห็นมั้ย กลัวตายแค่ไหนฮ่องเต้องค์นี้ โยนเผือกร้อนให้ลูก ไม่มีความเป็นนักต่อสู้แม้แต่น้อย แต่ก็ไม่รอดทั้ง 2 พ่อลูกถูกกองทัพจินจับตัวไปเป็นเชลย อับอายขายขี้หน้า
>>>>
จ้าวโก้ว น้องชายของซ่งชินจง เผ่นหนีเอาตัวรอด ราชสำนักซ่งมองหาพระราชวงศ์จ้าวไม่เหลือใครแล้ว เอาว่ะ ตั้งจ้าวโก้ว เป็นฮ่องเต้ซ่งเกาจง ปักหลักราชสำนักซ่งแห่งใหม่ที่หลินอัน หรือเมืองหางโจวในปัจจุบัน ซึ่งอยู่ทางใต้ นักประวัติศาสตร์จึงเรียกซ่งยุคนี้ว่า ซ่งใต้ ซ่งเกาจงนั้นก็ขี้ขลาดตาขาวพอๆ กับพ่อและพี่ จัดการกับอาณาจักรจินแบบหัวหดกลัวตาย แต่ฝากชื่อเสียงไว้ในด้านแต่งบทแต่งกลอน ไม่เข้ากับสถานการณ์ของแผ่นดินเท่าไหร่ แทนที่จะเป็นฮ่องเต้ยอดนักรบ