เกาะติดปฏิบัติการ ?ล่าพายุ? โดย...JIM REED

 


สังเกตุการณ์พายุ “ทอร์นาโด” ทางทิศตะวันตกของรัฐแคนซัส เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2008


สำหรับคนธรรมดาทั่วไป การวิ่งเข้าหาพายุหมุนที่มีพลังในการทำลายล้างสูง ดูจะเป็นเรื่องเสียสติ และเหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย
 
แต่สำหรับนักล่าพายุ อย่าง นายจิม รีด ที่รอดตายอย่างหวุดหวิดมาสองครั้งสองครา กลับถือว่าการวิ่งเข้าหาพายุเป็นหน้าที่ ยิ่งพายุก่อตัวใกล้ๆ และมีขนาดใหญ่เท่าไหร่ยิ่งดี เพราะจะทำให้ภาพถ่ายของเขามีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น
 
 

พายุฝนฟ้าคะนองยามพระ อาทิตย์ตก ที่รัฐโอคลาโฮมา
เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2002



ตลอด 17 ปีที่ผ่านมา เขาออกตระเวนไล่ล่าพายุในกว่า 2,000 พื้นที่ทั่วสหรัฐอเมริกา เพื่อให้ได้ภาพพายุที่อันตรายและน่ากลัวที่สุด และได้รวบรวมเป็นหนังสือชื่อ ‘Storm Chaser: A Photographer’s Journey’

 

พายุ “เฮอร์ริเคน” หอบคลื่นซัดถล่มรัฐเท็กซัส
เมื่อวันที่ 12 กันยายน 2008

 เขายืนยันว่าสิ่ง ที่ทำไม่ได้เป็นผลมาจาก ความใจกล้า บ้าบิ่น หรือต้องการเสี่ยงตาย เพราะทุกครั้งที่ทำงานจะต้องมีการศึกษา เตรียมตัวอย่างดี ทั้งยังต้องคอยประเมินสถานการณ์ตลอดเวลา

 

 


“แม้ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นปรากฏการณ์ ธรรมชาติที่อาจก่อให้เกิดหายนะ แต่ทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากับพายุ สมองผมจะคิดแค่ว่าต้องใช้กล้องและเลนส์อะไร มีเวลามากพอที่จะใช้ขาตั้งไหม ต้องใช้ถุงทรายรึเปล่า และจะต้องเข้าใกล้พายุมากแค่ไหนเพื่อให้ภาพออกมาสมบูรณ์ ซึ่งทั้งหมดนี้มี เวลาให้ตัดสินใจแค่ไม่กี่วินาที”


ภาพพายุ “ทอร์นาโด” จากพื้นที่เกษตรกรรม ในรัฐแคนซัส เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2008


 

น่าเสียดายที่นับ ตั้งแต่ปีหน้าเป็นต้นไป นักล่าพายุวัย 48 ปีจากเซาธ์ แคโรไลนา คนนี้จะออกไล่ล่าถ่ายภาพพายุน้อยลง โดยจะหันไปจัดนิทรรศการแสดงผลงานภาพถ่ายมากขึ้น

ปัจจุบัน ผลงานภาพถ่ายพายุของนายจิม รีด กำลังตั้งแสดงอยู่ที่
“Corcoran Gallery of Art” ในกรุงวอชิงตัน ดีซี


นาย จิม รีด โชว์ลูกเห็บก้อนใหญ่ ที่เก็บได้ในรัฐแคนซัส

 

 

เบื้องหลังการทำงาน

 

สุด ยอดอันตราย…พายุซูเปอร์เซลล์

(พายุฝนฟ้า คะนอง ที่ทำให้เกิดกระแสลมหมุน ต้นเหตุของการเกิดซูเปอร์ทอร์นาโด) ยามพระอาทิตย์ตกที่รัฐแคนซัส

 

พายุทอร์นาโดลูกยักษ์ในรัฐแคนซัส อยู่ห่างจากรถคันที่เห็นในภาพไม่ถึง 500 ฟุต

 

พายุฝนฟ้าคะนอง เหนือท้องฟ้าที่รัฐไวโอมิ่ง
เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 2003

 

พายุซูเปอร์เซลล์ บนท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตก ที่รัฐโอคลาโฮมา เมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2008

 

เฮอร์ริเคนกุสตาฟ  ขณะกำลังเคลื่อนตัวเข้าถล่ม
เมืองนิวออร์ลีนส์  ในรัฐหลุยเซียน่า เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2008


 

ซูเปอร์เซลล์ เคลื่อนตัวเข้าถล่มรัฐแคนซัส
เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2004

 

ฟ้าผ่าใต้ซูเปอร์เซลล์ ที่รัฐแคนซัส

 

วินาที ยื้อชีวิตของนายไมค์ ทีมงานช่างภาพ
ที่พยายามยึดป้ายจราจรเอาไว้ ระหว่างพายุเฮอร์ริเคน “แคทรีนา” *
บุกเข้าถล่มมลรัฐมิสซิสซิปปี


* พายุเฮอร์ริเคน “แคทรีนา”

ถือเป็นพายุที่รุนแรงและสร้างความเสียหาย มากที่สุดในประวัติศาสตร์ของสหรัฐ อเมริกา โดยมีระดับความรุนแรงอยู่ในประเภทที่ 5 (ตามมาตราของ Saffir-Simpson Hurricane Scale) ซึ่งถือว่ารุนแรงที่สุด พายุดังกล่าวทำให้คนประมาณห้าล้านคนไม่มีไฟฟ้าใช้ และก่อให้เกิดพื้นที่ความเสียหายทั้งสิ้นประมาณ 90,000 ตารางไมล์ (233,000 ตารางกิโลเมตร) ซึ่งกว้างเกือบเท่าเกาะบริเตนใหญ่ทั้งเกาะ – วิกิพีเดีย


 ผลงานการทำลายล้างของพายุทอร์นาโด ที่บุกเข้าถล่มรัฐแคนซัส เป็นเหตุให้หน่วยงานราชการ และบ้านเรือนประชาชนได้รับความเสียหายยับเยิน

 

ท่านที่สนใจปฏิบัติการไล่ล่าพายุของ นายจิม รีด สามารถติดตามผลงานของเขาได้

http://www.jimreedphoto.com/

 

บางภาพอาจจะซ้ำกับสกู๊ปที่แล้วก็ต้องขออภัยด้วยครับ

Credit: http://atcloud.com/stories/80696
18 ก.ค. 53 เวลา 15:57 5,496 4 40
แชร์สกู๊ป
กรุณา Login เพื่อแสดงความคิดเห็น
ส่ง Scoop ให้เพื่อน
แจ้งลบไม่เหมาะสม
ความคิดเห็น

เรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ

Loading...