เปิดหนังสือ สร้างเรือนให้อยู่เย็นเป็นสุข เขียนโดย พลูหลวง ว่าด้วยคติความเชื่อและประเพณีการสร้างเรือน เรื่องที่เกี่ยวกับต้นไม้ที่ห้ามปลูกในบริเวณบ้าน โบราณท่านห้ามมิให้นำเข้ามาปลูกในบ้าน ขืนนำมาปลูกก็จะมีโทษ ดังนี้

1.โพธิ์ สำโรง ไทร เป็นต้นไม้ใหญ่ นับวันจะใหญ่ขึ้นทุกที ส่วนใหญ่ต้น ไม้ประเภทนี้มักมีวิญญาณเข้าสิงสู่ได้ง่าย คล้ายกับต้น ตะเคียน ในตำราแผนภูมิพยากรณ์ของจีน (ฮวงจุ้ย) เขาห้ามปลูกต้นไม้ใหญ่ที่หน้าบ้าน หรือปากทางเข้า บ้านอย่างเด็ดขาด

2.น้ำเต้ามะเฟือง ถือว่าเป็นต้นไม้ที่มีรูปร่างคล้ายอวัยวะสตรี น้ำเต้าเหมือนเต้านม มะเฟืองเหมือนเครื่องเพศ ผู้เล่นคาถาอาคมเขาห้ามลอดร้านต้นไม้เหล่านี้ ว่าจะทำให้วิชาเสื่อม แม้จะกินก็ห้าม

3.กระทุ่ม มะรุม สลัดได มีความหมายถึงการถูกทุ่ม หรือคนมารุม หรือการสลัดของออกไป สำเนียงพูดไม่เป็นมงคล

4.ลั่นทม เสียงเหมือนระทม โศก ดูโศกเศร้า หรือสัญ ลักษณ์ของต้นไม้ที่ใบตกหรือหลุบลง เช่น ต้นหลิว ก็ไม่นิยมปลูกในบ้าน

5. กล้วยตานี ว่าเป็นที่สิงสู่ของนางไม้ที่เรียกว่านางตานี

6.มะกอก เป็นต้นไม้กิ่งเปราะ ถ้าปลูกไว้ในบ้านเด็กๆ จะปีนป่ายและตกลงมาถึงแก่ความตายได้ เพราะมะกอกเป็นต้นไม้ใหญ่มาก อีกอย่างหนึ่งโบราณถือว่า มะกอกตรงกับกลิ้งกลอก หรือมะกอกสามตะกร้า ปาไม่ถูก จึงไม่นิยมกัน

7.มะละกอ ว่าตรงกับคำว่า มร แปลว่าตาย ต้นมะระก็ไม่นิยมปลุกกัน เพราะชื่อเหมือน มร (มะระ)

8.ตาล เป็นต้นไม้สูงมาก ปลูกไว้ในบ้านไม่เกิดประโยชน์อะไร เว้นแต่พวกมีอาชีพทำตาลขาย และอาจเป็นอันตรายแก่เด็กที่ปีนป่าย

9.รุ่ย เป็นต้นไม้ที่มีความหมายถึงความไม่มั่นคง ไม่ควรเอามาปลูกหน้าบ้านหรือในบ้าน

ยังมีต้นไม้อีกหลายชนิดเป็นข้อห้าม ซึ่งควรจะฟังข้อทักท้วงเหล่านี้เอาไว้บ้าง แม้ไม่เชื่อถือก็ไม่เป็นผลดีประการใดในการฝ่าฝืน เช่น ว่านดอกทอง ว่าจะทำให้สตรีเสียคน ต้นชบาหรือต้นพู่ระหง ด้วยเป็นดอกไม้ประจำตัวของเจ้าแม่กาลี สมัยโบราณมักเอาดอกไม้ชนิดนี้มาทัดหูผู้ที่กำลังจะถูกประหารชีวิต เท่ากับสาปส่งให้ไปอยู่กับเจ้าแม่กาลีหลังจากสิ้นชีพไปแล้ว และต้นตำแย เป็นต้น

ในหนังสือดังกล่าว ยังมีความเชื่อว่าปลูกต้นไม้เหล่านี้ในบ้านจะเป็นโทษ โศก โศกเศร้า เช่น มะรุม ผู้คนจะมารุมข่มเหงเอา มะขามเทศ, หวาย เป็นของมีหนาม ทำให้เกิดอุปสรรค ชวนชม มีความหมายไปในทางชักชวนให้เชยชม เต่าร้าง ชื่อออกไปในทางหย่าร้างหรือร้างรา นางแย้มป่า ถือเป็นต้นไม้ผีสิง วันดีคืนดีจะกลายเป็นผีเอาก้อนอิฐขว้างปาบ้าน รักเร่ เป็นพวกหลายใจ เร่ขายรัก ต้นสน ต้องขัดสนไปตลอดชีวิต พุดตาน เนื่องจากดอกพุดตานเปลี่ยนสีได้ตลอดวันจากขาวเป็นชมพูอ่อนและเข้มขึ้นในตอนบ่าย ทำให้เจ้าของเป็นคนสับปลับ งิ้ว เปรียบสัญลักษณ์แห่งการมีชู้ ระกำ คือความทุกข์ระกำช้ำชอก เพกา ฝักมีปลายแหลมเหมือนคมหอก ดาบ ตรีศูลหรือนพศูลที่อยู่บนยอดปรางค์