John Thuo เป็นเด็กที่โดนพ่อแม่ทอดทิ้ง ไม่มีบ้านให้กลับ เขาอาศัยอยู่ข้างถนนในไนโรบี ประเทศเคนยา ขอทานหาเลี้ยงชีพไปวันๆ ทุกวันเขาจะยืนอยู่ที่ไฟแดง พอได้เวลาก็วิ่งไปที่ถนน เคาะกระจกหน้าต่างของรถทุกคัน แล้วขอเงินคนขับอย่างมีมารยาท วันหนึ่งเขาพบกับ Gladys Kamande ไม่มีใครคิดว่าวันนั้นจะเปลี่ยนชีวิตเขาตลอดไป!

เมื่อ Gladys ลดหน้าต่างลง John ก็เห็นสิ่งที่อยู่ภายในรถ แล้วเขาก็ต้องตกใจ ในรถมีอุปกรณ์มากมาย ที่เชื่อมต่อกับร่างกายของ Gladys! John สงสัยก็เลยหลุดปากถามออกมาว่าเครื่องเหล่านี้มีไว้ทำไม? Gladys รู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้ ก็เลยจอดรถเข้าข้างทางแล้วนั่งคุยกับเขา ที่แท้เธอเป็น Pneumothorax ภาวะที่มีลมในช่องเยื่อหุ้มปอด หรือบางคนเรียกว่าโรคปอดแตก ต้องพกถังออกซิเจนและเครื่องกำเนิดไฟฟ้าติดตัวตลอดเวลา เธอทำอย่างนี้มา 7 ปีแล้ว! เด็กน้อยวัย 7 ขวบอย่าง John เห็นดังนั้นก็ตกใจมาก!

John ถามเธอว่า : “ทำไมถึงเป็นโรคปอดแตก เป็นมาตั้งแต่เกิดหรือเพิ่งเป็น” Gladys ก็ตอบว่า : “เพิ่งมาเป็นทีหลัง แม้ว่าเธอจะอายุแค่ 32 ปี แต่ผ่าตัดมาแล้วถึง 12 ครั้ง มีอยู่ครั้งนึงเกิดเหตุไม่คาดคิดระหว่างการผ่าตัด ทำให้เส้นประสาทการมองเห็นของเธอถูกทำลาย นับตั้งแต่นั้นเธอก็มีความบกพร่องทางสายตา เหมือนคนตาบอดครึ่งนึง ไม่สามารถขับรถกลางคืนได้ เธอรู้ว่าโรคนี้ไม่ใช่รักษาไม่ได้ แต่ค่ารักษาแพงมาก เธอจ่ายไม่ไหว! John ได้ยินเรื่องราวก็สงสารเธอ จนร้องไห้ออกมา…”

แม้ว่าเขารู้สึกว่าชีวิตของตัวเองยากลำบาก แต่เปรียบเทียบกับผู้หญิงตรงหน้าแล้ว ความลำบากที่เขาเจอเทียบไม่ได้เลย เขาร้องไห้ไปถาม Gladys ไปว่าเขาสามารถช่วยอะไรได้บ้าง? Gladys จับมือของ John ขึ้นมาแล้วบอกว่า : “พวกเราสามารถภาวนาร่วมกันได้” หลังจากสวดภาวนา John ก็ยังรู้สึกว่าไม่พอ เขาตัดสินใจเอาเงินที่ขอทานได้วันนั้นให้ Gladys แม้ว่าจะไม่มาก แต่หวังว่าจะช่วยเหลือเธอได้บ้าง เธอต้องการเงินมากกว่าเขา

คาดไม่ถึงว่าเด็กข้างถนน ไม่มีพ่อแม่อบรมสั่งสอน ต้องขอทานหาเลี้ยงชีพ แต่กลับมีความเห็นอกเห็นใจ มีเมตตา พยายามช่วยผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือมากกว่า! พวกเขาไม่รู้เลยว่าบทสนทนาของพวกเขาจะถูกคนแปลกหน้าที่อยู่ข้างๆบันทึกไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ แถมแอบถ่ายรูปไว้อีก หลังจากนั้นก็เอาเรื่องราวนี้ไปโพสลงอินเตอร์เนตเพื่อขอรับบริจาคเงิน คาดไม่ถึงว่าเรื่องราวของ Gladys และ ความมีน้ำใจของJohn จะไปสร้างความประทับใจให้คนเป็นพันเป็นหมื่น เพียงเวลาสั้นๆแค่ 4 วันมีคนบริจาคเงินให้พวกเขา 8 หมื่นดอลล่าห์สหรัฐ คนแปลกหน้าใจดีคนนี้แบ่งเงินเป็น 2 ส่วนเพื่อมอบให้ Gladys และ John แต่ John ปฏิเสธไม่รับเงินแล้วมอบมันทั้งหมดให้ Gladys แทนเพื่อให้เธอได้รับการรักษาที่ดีกว่า

เพื่อที่จะแสดงความขอบคุณต่อเด็กมีน้ำใจอย่าง John เธอเต็มใจที่จะดูแลเขา พาเขากลับไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน มอบบ้านที่อบอุ่นที่เขาไม่เคยสัมผัสให้ ส่งหนูน้อยไปโรงเรียน ไม่ต้องมาขอทานเลี้ยงชีพอีกต่อไป นับตั้งแต่วันนั้นเขาก็มี “แม่” ที่รักเขา! ปัจจุบันนี้ Gladys และ John เหมือนเป็นแม่ลูกกันจริงๆแล้ว

เหมือนมีคนเคยพูดไว้ : การให้ที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน จะได้รับการตอบแทนที่มากกว่า