http://www.meekhao.com/news/world-toilet-day-women-stories

สุขอนามัยที่ดีเป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งในชีวิตของผู้คนในปัจจุบัน สำหรับประเทศที่พัฒนาแล้วการมี “ห้องน้ำ” ที่สะอาดปลอดภัยบริการในทุกพื้นที่คงเป็นเรื่องธรรมดาสามัญ แต่ในหลายประเทศนั้นการเข้าห้องน้ำกลับเป็นเรื่องที่ยากลำบากจนเกินจะจินตนาการโดยเฉพาะสำหรับสุภาพสตรี

องค์การสหประชาชาติ (United Nations) มีรายงานว่าประชากรโลกกว่า 2.5 พันล้านคนในประเทศที่ยังไม่พัฒนานั้นไม่สามารถเข้าถึงสุขอนามัยที่มีประสิทธิภาพได้ ซึ่งนอกจากจะส่งผลเสียต่อสุขภาพแล้วยังลุกลามไปถึงอันตรายต่อชีวิตและทรัพย์สิน จากการสำรวจพบว่าผู้หญิงกว่า 526 ล้านคนต้องทำธุระส่วนตัวกลางแจ้งเนื่องจากไม่มีห้องน้ำที่ดีพอแม้แต่ในบ้านของตน จึงเป็นการเพิ่มโอกาสในการก่อเหตุอาชญากรรมและการข่มขืนกระทำชำเรา

World Toilet Organization หรือ องค์การส้วมโลก จึงได้จัดตั้งให้วันที่ 19 พฤศจิกายนของทุกปีเป็นวันสุขาโลกหรือ “World Toilet Day”

และเพื่อการจัดแสดงนิทรรศการในวันสุขาโลก ช่างภาพจาก Panos Pictures ได้ร่วมกับ Water & Sanitation for the Urban Poor (WSUP) ถ่ายภาพและเก็บข้อมูลเกี่ยวกับห้องสุขาและวิถีชีวิตของผู้หญิงจากหลากหลายประเทศทั่วโลก

Vanessa วัย 17 ปี จากประเทศมาดากัสการ์  

แม้จะอาศัยอยู่ในเมืองหลวงของประเทศอย่างอันตานานาริโว แต่สภาพความเป็นอยู่โดยเฉพาะในด้านสุขอนามัยของเธอก็ยังจัดว่าย่ำแย่ ในช่วงที่เป็นประจำเดือนนั้นวาเนสซ่าจะเกิดความกังวลเสมอเวลาที่ต้องไปโรงเรียน “ที่บ้านของฉันมีห้องน้ำนอกบ้านที่สามารถใช้เพื่อชำระล้างร่างกายและทำธุระส่วนตัวได้ แต่ที่โรงเรียนไม่มีพื้นที่เลย ฉันกลัวว่าผ้าอนามัยจะเต็มหรือสกปรกก่อนที่ฉันจะทันได้กลับบ้านเพื่อเปลี่ยนมัน”

Ghita วัย 48 ปี จากประเทศโรมาเนีย 

เธอบอกว่าเธอภูมิใจที่ห้องน้ำของเธอเป็นหนึ่งในห้องน้ำที่กว้างขวางที่สุดในหมู่บ้านด้วยพื้นที่ 20 ตารางเมตร แม้ว่าหมู่บ้านของเธอจะไม่มีน้ำประปาและระบบกำจัดของเสียก็ตาม

Lorena วัย 16 ปี จากประเทศบราซิล 

นักเรียนหญิงคนนี้เพิ่งย้ายเข้ามาอาศัยในเขตสลัมของกรุงรีโอเดจาเนโร “ฉันไม่มีห้องน้ำส่วนตัวแต่กำลังทำงานหนักเพื่อสร้างมัน ตอนนี้ฉันใช้ห้องน้ำร่วมกับแม่ซึ่งน้ำจะถูกปล่อยมาเฉพาะวันพฤหัสบดีกับวันอาทิตย์เท่านั้น วันหนึ่งฉันจะต้องมีห้องน้ำที่มีน้ำประปาใช้ตลอดเวลาให้ได้”

Saritadevi จากประเทศอินเดีย 

หญิงคนนี้อาศัยอยู่ในรัฐอุตตรประเทศ เธอไม่มีห้องน้ำส่วนตัวที่บ้านจึงต้องออกมาทำธุระในทุ่งโล่ง เธอรู้สึกไม่มีเกียรติและความเป็นส่วนตัวเลยเวลาไปใช้ห้องน้ำ เธอถูกผู้ชายหยามเหยียด ปาก้อนหินใส่ และตะโกนล้อเลียนด่าทอเสมอ

Rubina วัย 38 ปี จากประเทศบังกลาเทศ 

เธอย้ายมาจากชนบทเนื่องจากสามีได้งานในธากาซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศ ห้องน้ำที่ต้องใช้เป็นประจำนั้นตั้งอยู่ห่างจากบ้านของเธอในเขตชุมชนแออัดราว 20 เมตร ครั้งหนึ่งเธอเคยใช้ห้องน้ำตอนกลางคืนและประตูก็ถูกทุบอย่างรุนแรงเหมือนมีคนพยายามพังมัน ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่กล้าใช้ห้องน้ำหลังจากสามทุ่มอีกเลย

Rosalie วัย 9 ขวบ จากประเทศเบลเยียม 

หนูน้อยเรียนอยู่ในโรงเรียนแห่งหนึ่งในนครบรัสเซลส์ “ที่โรงเรียนของเรามีห้องน้ำสำหรับเด็กผู้ชายและผู้หญิงทุกๆ ชั้น ห้องเรียนของหนูอยู่บนชั้น 3 เรามีห้องน้ำทั้งหมด 22 ห้องสำหรับนักเรียน 230 คนและผู้ใหญ่ 20 คน คุณครูอนุญาตให้เราไปเข้าห้องน้ำได้ทุกเวลาที่ต้องการ”

Assucena วัย 14 ปี จากประเทศโมซัมบิก 

นักเรียนเกรด 8 ที่รักการเรียนและการเล่นฟุตบอล เธออาศัยอยู่กับแม่ ยาย น้องสาว และลูกพี่ลูกน้องอีก 2 คน ยายของเธอหาเลี้ยงครอบครัวด้วยการขายเบียร์ ทุกวันเธอต้องใช้ห้องน้ำร่วมกับครอบครัวอื่นอีกกว่า 30 คน “เวลาที่ฝนตกน้ำก็จะท่วมห้องน้ำ และกลิ่นของมันก็แย่สุดๆ”

Sineha วัย 71 ปี จากประเทศไทย 

เธอเคยใช้ห้องน้ำสาธารณะที่ตั้งอยู่ในวัด “มันสะดวกสบายและมีแม่บ้านคอยทำความสะอาดทุกวัน นอกจากนี้ยังปลอดภัยเนื่องจากมียามคอยดูแลตลอด 24 ชั่วโมง และมีห้องน้ำแยกสำหรับผู้ชายและผู้หญิง”

June จากประเทศอังกฤษ 

“เราเคยมีห้องน้ำแบบเคลื่อนที่ซึ่งมันมักจะเต็มเร็วมากและส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์ ปัจจุบันเราเปลี่ยนมาเป็นห้องน้ำแบบไม่ใช้น้ำ มันสร้างความแตกต่างอย่างมาก และเรากำลังจะเป็นผู้เตรียมงานการจัดสวนแห่งชาติที่ต้องรองรับแขกกว่า 170 คน ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยถ้าไม่มีห้องน้ำแบบไม่ใช้น้ำนี้”

Susan วัย 46 ปี จากประเทศแซมเบีย 

เธออาศัยอยู่ในชนบทซึ่งไม่มีน้ำประปาและระบบระบายสิ่งปฏิกูล เธอมีห้องน้ำในบ้านแต่มีไว้สำหรับให้หลานๆ ใช้เวลาที่มาเยี่ยมเท่านั้น เธอเองออกไปใช้ห้องน้ำด้านนอกแม้ในวันที่อากาศหนาวเหน็บ

Flora วัย 19 ปี จากประเทศโมซัมบิก 

เธออาศัยอยู่ในเมืองมาปูโตกับแม่ น้องสาว และหลานสาว ซึ่งเธอต้องใช้ห้องน้ำร่วมกับคนอื่นอีกมากมาย “ฉันเกลียดการใช้ห้องน้ำ บางครั้งพวกผู้ชายก็มายืนปัสสาวะข้างรั้ว มันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย”

Eunice จากประเทศเคนยา 

เธอคือผู้ร่วมก่อตั้งโรงเรียน Kasarani Academy ก่อนหน้านี้โรงเรียนมีห้องน้ำแค่ 2 ห้องสำหรับนักเรียนกว่า 250 ชีวิต ซึ่งชาวบ้านบริเวณใกล้ๆ ยังมาใช้ด้วยและทำให้มันเสื่อมโทรมจนเด็กๆ ต้องใช้พื้นที่รอบๆ แทน ส่งผลเสียต่อสุขภาพของเด็กๆ เป็นอย่างมาก เธอจึงสร้างห้องน้ำขนาดเล็กที่ผู้ใหญ่ไม่สามารถใช้ได้เนื่องจากขนาดของมัน พ่อแม่ผู้ปกครองต่างส่งลูกหลานเข้ามาเรียนที่โรงเรียนของเธอเนื่องจากห้องน้ำสำหรับเด็กนี้

Sangita วัย 35 ปี จากประเทศอินเดีย 

เธอย้ายเข้ามาอาศัยในกรุงเดลีเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ก่อนหน้านั้นเธออาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ต้องทำธุระส่วนตัวกลางป่า มันทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยและอายมาก เธอจึงตั้งมั่นว่าจะต้องมีห้องน้ำส่วนตัวเป็นของตัวเองในตอนที่ย้ายเข้ามาในเดลี

Mary จากประเทศสหรัฐอเมริกา 

นักเขียนสาวที่อาศัยอยู่ใจกลางกรุงนิวยอร์ก “ฉันอยู่ร่วมกับเพื่อนอีก 2 คน ตารางการใช้ห้องน้ำและเวรทำความสะอาดเป็นสิ่งสำคัญมาก ฉันเคยอาศัยอยู่ในปักกิ่งมาก่อน ที่นั่นไม่มีห้องน้ำในตัวฉันจึงต้องออกไปใช้ห้องน้ำสาธารณะ แม้ว่ามันจะสะอาดและปลอดภัยแต่ก็ไม่สะดวกเลยที่ต้องออกจากห้องในยามกลางคืน ประสบการณ์นั้นทำให้ฉันรู้สึกพอใจมากกับการมีห้องน้ำส่วนตัวในบ้านหรือห้องพัก”

Susan วัย 46 ปี จากประเทศแซมเบีย 

ผู้ก่อตั้งโรงเรียนชุมชนสำหรับเด็กผู้พิการ “ฉันภูมิใจมากที่ได้ช่วยเหลือและให้ความรู้แก่เด็กๆ ที่พิการเพื่อที่อนาคตพวกเขาจะสามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นและไม่ต้องอยู่กับบ้าน ฉันป่วยเป็นโปลิโอตอนอายุ 2 ขวบ มันลำบากมากโดยเฉพาะการเข้าห้องน้ำในตอนที่ฝนตก ฉันต้องคลานท่ามกลางโคลนด้วยสองมือของตัวเอง”

Nombini จากประเทศแอฟริกาใต้ 

เธอมีห้องน้ำเคลื่อนที่ที่ต้องใช้ร่วมกับผู้ที่อาศัยร่วมกันอีก 12 ชีวิต ก่อนหน้านี้เธอต้องทำธุระในพุ่มไม้ แม้ห้องน้ำเคลื่อนที่จะไม่สะดวกสบายแต่มันก็ดีกว่าการต้องออกไปกลางป่า ความฝันของเธอคือการมีชักโครก

Meseret จากประเทศเอธิโอเปีย 

ผู้จัดการร้านอาหารในแอดดิสอาบาบาที่อาศัยอยู่ในห้องพักเล็กๆ ร่วมกับลูกสองคน น้องสาว และแม่ เธอเป็นม่ายมา 9 ปีแล้วเนื่องจากสามีถูกยิงเสียชีวิตระหว่างการเลือกตั้ง ห้องน้ำที่ต้องใช้ตั้งอยู่ไกลออกไปจากบ้านมาก ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยครอบครัวของเธอจึงทำธุระในสนามหญ้าใกล้ๆ ในเวลากลางคืน

Eiko วัย 61 ปี จากประเทศญี่ปุ่น 

“ตอนเด็กๆ ฉันรู้สึกว่าห้องน้ำสาธารณะเป็นอะไรที่ส่งกลิ่นเหม็นและสกปรกมาก แต่ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ใกล้ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้เลยได้มาใช้ห้องน้ำที่นี่บ่อยๆ มันสะอาดและผ่อนคลาย ฉันสามารถใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ ในนี้ได้เลย” นอกจากห้องน้ำที่ทันสมัยและสะดวกสบายแล้วข้างๆ ห้องน้ำยังมีห้องสำหรับผ่อนคลายที่มีบริการชาร์จแบตโทรศัพท์มือถือ โทรทัศน์ และบริการนวดฝ่าเท้าอีกด้วย

Martine วัย 27 ปี จากประเทศเฮติ

“ฉันไม่มีห้องน้ำที่เป็นส่วนตัว ห้องน้ำของฉันคือหลุมในป่าใกล้บ้านซึ่งในปัจจุบันเป็นอันตรายมาก ฉันสามารถใช้ได้แค่ตอนกลางคืนเพื่อความเป็นส่วนตัว ในเวลากลางวันฉันใช้ห้องน้ำของชุมชนที่ต้องเดินไกลกว่า 15 นาที”

Ima วัย 47 ปี จากประเทศกานา 

ทำงานเป็นผู้ดูแลห้องน้ำสาธารณะในเมืองคูมาสิ เธออาศัยอยู่ในห้องเช่าร่วมกับสามีและลูกๆ 4 คนที่อายุตั้งแต่ 14-22 ปี ในเวลากลางวันเธอใช้ห้องน้ำที่เธอทำงานอยู่ แต่ในเวลากลางคืนต้องใช้ถุงพลาสติกเนื่องจากมันไม่ปลอดภัยที่จะต้องเดินออกมาท่ามกลางความมืด

ที่มา http://www.amusingplanet.com/2014/11/world-toilet-day-toilets-around-world.html