ย้อนกลับไปในช่วงต้นทศวรรษที่ 19 วิธีที่เร็วที่สุดสำหรับการส่งจดหมายหรือการเดินทาง นั่นก็คือ รถไฟ แต่ไม่ในอีกไม่กี่ปีถัดมา สิ่งประดิษฐ์ที่เรียกว่า เครื่องบิน ได้ถือกำเนิดขึ้น เป็นสิ่งสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับการเดินทางของโลกเลยก็ว่าได้ สำนักงานไปรษณีย์สหรัฐฯ ไม่รอช้าเริ่มทำการทดลองใช้งานเครื่องบินใหม่ทันที การบินถือว่ายังเป็นความเสี่ยงที่มากสำหรับธุรกิจไปรษณีย์ เพราะไม่สามารถเดินทางได้ในทุกสภาพอากาศต่างจากการค้นส่งด้วยรถไฟเช่นก่อน อีกทั้งยังไม่มีเรดาร์ในการบอกทิศทาง ทำให้การเดินทางนั้นอาจต้องใช้เวลามากขึ้นหากเกิดออกนอกเส้นทาง ความคิดการสร้างลูกศรคอนกรีตขนาดใหญ่จึงเกิดขึ้น ไปรษณีสหรัฐฯ จัดแจงสร้างลูกศรบอกทางขนาดใหญ่พร้อมทาสีเหลืองสดใส เพื่อบอกเส้นทางให้กับนักบิน มันมีขนาดตั้งแต่ 15-21 เมตร แต่ละลูกศรจะมีหอเหล็กสูงขนาด 15 เมตร เพื่อแสดงให้นักบินเห็นว่านี้คือเส้นทางที่ถูกต้อง เช่นเดียวกับประภาคาร ของการเดินเรือนั้นเอง ลูกศรจะถูกสร้างขึ้นทุก 16 กิโลเมตร เพื่อให้แน่ใจว่านักบินจะไม่หลงทาง ในช่วงปี 1930 ลูกศรบอกทางเครื่องบินนี้มีจำนวนกว่า 1,500 แห่ง และมันถือเป็นเรื่องที่ไม่สูญเปล่า และได้ผลดีเกิดคาด มันสามารถลดเวลาการเดินทาง จากนิวยอร์คไปยัง ซานฟรานซิสโก จากเดิมใช้เวลา 83 ชั่วโมง เหลือเพียง 33 ชั่วโมงเท่านั้น อย่างไรก็ตามด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยี ในสิบกว่าปีถัดมา ลูกศรเหล่านี้ก็ไม่ได้ถูกใช้งานอันเนื่องมาจากมีการพัฒนาระบบนำทาง หลงเหลือเพียงคอนกรีตเก่าๆ ที่ตากแดดต่างฝนทั่วอเมริกาที่หาพอมาเห็นจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่ามันจะใช้ได้ผลกับการบินจริงๆ นะเนี่ย !

เครดิตจาก : ที่มา : Wikipedia.org