บ้านของฉันมีพี่น้อง 3 คน ฉันมีพี่ชาย 2คน แม่ของฉันเสียชีวิตเมื่อฉันอายุ 5ขวบ หลังจากนั้นพ่อก็หาแม่เลี้ยงให้กับพวกเรา เธอเป็นแม่เลี้ยงที่ดีมาก แต่เธอไม่สามารถที่จะมีลูกของเธอเองได้ ดังนั้นเธอจึงเอาใจใส่พวกเรา3เหมือนเป็นลูกของเธอเอง
สิ่งที่เธอทำให้ฉันประทับใจมากที่สุดก็คือ ตอนเด็กๆช่วงฤดูหนาวโดยเฉพาะช่วงที่หนาวสุดๆ ตอนตื่นนอนแม่เลี้ยงจะนำเสื้อผ้าของพวกเราไปผิงไฟให้เสื้อผ้าอุ่นก่อนที่จะนำมาให้พวกเราใส่ เธอทำแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆจนพวกเราโต ฉันรู้สึกเหมือนเธอเป็นแม่แท้ๆเลยล่ะ
พี่ชายของฉัน2 คน เดิมทีเคารพนับถือแม่เลี้ยงมาก แต่เมื่อแต่งงานออกไป เหล่าภรรยาของพวกเขาก้คอยยุแยงให้ห่างแม่เลี้ยง เมื่อสองปีที่แล้ว เมื่อแม่เลี้ยงกำลังดูแลลูกๆของพี่ชายคนที่สอง ได้พลัดตกจากที่สูง ทำให้บาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง และเป็นอัมพาต
หลังจากแม่เป็นเลี้ยงอัมพาต พี่ชายคนที่สองพาเธอกลับไปที่บ้านของเรา และไม่สนใจใยดี เหลือแต่พ่อกับฉันที่ดูแลแม่เลี้ยง แต่เมื่อปีที่ผ่านมาพ่อของฉันได้เสียชีวิตลง และฉันต้องแต่งงาน แม่เลี้ยงกลายเป็นปัญหาเพราะสองพี่ชายไม่ยอมรับไปดูแล พวกเขาไม่ต้องการที่จะดูแลแม่เลี้ยงอีกต่อไป พวกเขาบังคับแม่เลี้ยงให้ออกไปจากบ้านของเธอและพ่อ พวกเขาบอกว่ามันเป็นบ้านของพ่อของเขา
ในช่วงเวลานั้นแม่เลี้ยงร้องไห้ทุกวัน วันหนึ่งฉันกลับมาที่บ้านหลังจากเลิกทำงาน ประตูไม่ได้ล็อก มีกลิ่นก๊าซออกมา ฉันกลัวมากและเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็วเมื่อฉันเดินเข้าไปที่ห้องครัว ฉันก็ต้องช็อคมาก ฉันไม่รู้ว่าแม่เลี้ยงปีนขึ้นไปเปิดก๊าซเองได้อย่างไร เธอนอนหมดสติ อยู่บนพื้นห้องครัว ฉันเริ่มร้องไห้ และเรียก119 อย่างรวดเร็ว
หลังจากกู้ภัยมาถึง ประโยคแรกของแม่เลี้ยงคือ "ลูกช่วยแม่ไว้ทำไม แม่ไม่ได้ต้องการที่จะทำร้ายลูกนะ ...... ?" ฉันกอดเธอและเศร้ามาก ผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตของเรา เหมือนว่าเธอถูกบังคับให้ฆ่าตัวตายทางอ้อม จะใจร้ายเกินไปแล้วนะ
ฉันกล่าวว่า "แม่ทำไมทำเรื่องแบบนี้? แม่ยังมีฉันอยู่ไม่ใช่หรอ? หนูจะพาแม่ไปงานแต่งงานด้วย ถ้าแฟนหนูไม่เห็นด้วย หนูก็จะไม่แต่ง!"
แม่เลี้ยงหัวเราะแล้วร้องไห้ โชคดีที่แฟนฉันเป็นคนที่เรียบง่ายหลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว เขาไม่ลังเลที่จะทำตามที่ตกลงกันไว้
ในวันแต่งงาน ฉันให้แม่เลี้ยงแต่งตัวอย่างดีและนั่งอยู่ในรถเข็น เธอไปงานแต่งงานพร้อมกับฉัน
ก่อนที่จะออกเดินทางแม่เลี้ยงบอกว่าจะต้องนำสิ่งหนึ่งให้ฉันให้ได้ เธอให้ฉันไปหยิบของด้านหลังภาพของเธอและพ่อที่วางอยู่ข้างเตียง เธอซ่อนกล่องขนาดเล็กไว้ เธอให้ฉันหยิบกล่องออกมาและสั่งห้ามเปิด บอกเพียงว่าให้ฉันนำติดตัวไปด้วย
ในพิธีแต่งงาน เมื่อถึงเวลาไหว้พ่อแม่ทั้งสองฝั่ง แม่เลี้ยงหยิบกล่องออกมา เธอบอกว่ามันเป็นของขวัญที่เธอต้องการจะให้ฉัน และให้ฉันเปิดดูตรงนั้นเลย
เมื่อฉันเปิดออก ด้านในกล่องคือแหวนมรกต และพินัยกรรม2ใบ พิธีกรหยิบและอ่านออกมา ใบหนึ่งเป็นของพ่อที่ยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้แม่เลี้ยง และอีกใบเป็นของแม่เลี้ยงที่ระบุว่าหลังแม่เลี้ยงจากไปจะยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้ฉัน ฉันถึงกับร้องไห้ออกมา แม่เลี้ยงให้ของขวัญที่มีค่าแบบนี้ให้ฉันได้อย่างไร?
แม่เลี้ยงกล่าวว่าแหวนมรกตนี้ถูกส่งต่อจากบรรพบุรุษของเธอ ให้ฉันรับไว้ เธอพูดอย่างจริงจังว่า "ลูกสมควรได้รับ" พี่ชายทั้งสองและภรรยาถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออกเลย