ห ล บ ร้ อ น ม า ผ่ อ น พั ก ต ร ง มุ ม เ ล็ ก ๆ น่ า รั ก กั น สั ก ค รู่ ไ ห ม
?
?
?
สายลมแรกของฤดูร้อน?
?
มักหอบเอาความทรงจำแห่งการจากพราก?
?
มาฝากเราอยู่ทุกขวบปี?
?
ออกจะโชคดีอยู่บ้างที่วันเวลา?
?
คอยแอบขโมยเอาทรงจำขาดวิ่น?
?
ไปจากเราเสียบ้าง..?
?
?
จำได้ว่าในช่วงเวลาเดียวกันนี้เมื่อปีกลาย?
?
ฉันได้ลงแรงปรับเปลี่ยนผิวคอนกรีตซีดจางและหยาบกร้าน?
?
ตรงมุมเล็กๆหน้าบ้านให้แลดูอ่อนโยนลง?
?
ด้วยแผ่นไม้บางๆและสีน้ำพลาสติกโทนอุ่นหากแลดูนวลตา?
?
?
?
โลกในวันหยุดของฉัน?
?
จึงค่อยๆถูกเคลื่อนย้าย?
?
จากห้องพักผ่อนภายในตัวบ้าน?
?
ออกมายังกลางลานแคบๆแห่งนี้?
?
?
?
ในตอนนั้น?
?
คงมีเพียงเครื่องเรือนไม้สักชุดเล็กๆ?
?
ที่เดินทางมาจากบ้านไร่แถบชายแดนตะวันตกพร้อมกับฉัน?
?
อยู่เพียงชุดเดียว?
??????????????
?
?
แต่หลังจากนั้นไม่นาน?
?
หมู่ไม้เล็กๆจากการเที่ยวเดินซื้อหาและเพาะหว่าน?
?
ก็เริ่มเติบใบแตกบานงอกงามขึ้นตามกาลเวลา?
?
?
?
ช่างน่าประหลาดใจ?
?
ที่เนื้อดินในเขตป่าฝนแถบบ้านเรา?
?
มักคอยโอบประคองทุกเมล็ดพันธุ์ไม้?
?
ให้ผลิงามเติบใหญ่ขึ้นได้อย่างง่ายดายในแทบทุกสายพันธุ์?
?
?
?
หากแต่เรากลับไม่ค่อยจะได้เพาะปลูกต้นไม้?
?
มากไปกว่าตัดโค่นและนำมาใช้ในแต่ละขวบปี?
?
?
?
?
?
อาจเป็นเพราะฉันมักคอยบอกกับตัวเองว่า?
?
ในวันเวลาที่ผ่านมา?
?
ฉันได้เดินทางไปตามที่ต่างๆมามากพอแล้ว?
?
อย่างน้อยก็ในความรู้สึก
?
?
ฉันจึงมักใช้เวลาตลอดสุดสัปดาห์?
?
หลังผละจากตัวเลขและเอกสารอันซับซ้อน?
?
ในห้องทำงานบนอาคารชั้น 36 กลางเมืองใหญ่?
?
และความวุ่นวายของยวดยานและผู้คน?
?
บนท้องถนนแห่งความรีบเร่ง?
?
?
?
?
?
?
?
มาอยู่กับบ้าน?
?
ต้นไม้?
?
และตัวเอง?
?
?
น่าแปลกใจ?
?
ในขณะที่เราลงมือเพาะหว่าน?
?
ใส่ใจรดน้ำ ตัดแต่ง ดูแลต้นไม้?
?
?
?
?
นอกจากต้นไม้จะสอนให้เราเรียนรู้?
?
ที่จะรอคอย อดทน และใส่ใจในสิ่งรอบข้างแล้ว?
?
?
?
ยังมักบังเกิดความรู้สึกดีๆ?
?
ขึ้นกับตัวเรา?
?
เหมือนดังเราได้กลับมาเฝ้าดู?
?
ใส่ใจดูแล และเสาะค้นตัวเองไปในขณะเดียวกัน?
?
?
?
ไม่ได้มีเพียงมะม่วงเนื้อหวานฉ่ำในหน้าร้อน?
?
หรือน้ำอัญชันกลิ่นใบเตยหอมเย็นชื่นใจ?
?
ที่มีคืนกลับมาให้เราโดยไม่ต้องออกไปซื้อหามาจากที่ไหน?
?
?
?
หากแต่ร่มใบรกครึ้ม?
?
ของพันธุ์ไม้เล็กๆหลากชนิดเหล่านี้?
?
ยังคอยตรึงฉันไว้ในโลกใบเล็กๆ?
?
อันสงบเงียบ?
?
?
?
?
และมีเวลาได้เรียนรู้?
?
ที่จะอยู่ความสุขเล็กๆอย่างเรียบง่าย?
?
กับสิ่งละอันพันละน้อยที่มีอยู่รายรอบตัวเรา?
?
โดยไม่จำต้องออกเดินทางไปตะลอนหา?
?
ในศูนย์การค้า สถานบันเทิง และสถานที่ตากอากาศไกลๆ?
?
?
?
ในทุกขวบปีที่กระแสลมแห่งฤดูร้อน?
?
เดินทางมาจากดินแดนอันแสนไกล?
?
ผ่านมายังหมู่บ้านเล็กๆริมทุ่งหญ้าแห่งนี้อีกครั้ง?
?
?
?
มันจะหอบเอากลิ่นอ่อนโยนของการะเวก?
?
ล่องลอยอวลกรุ่นมาพร้อมกับเสียงเพลงบางเบา?
?
คอยปลอบโยนและแต่งเติมวันหยุดของฉัน?
?
ให้เงียบงามอยู่ในท่ามกลางร่มเงาของแมกไม้รายรอบเหล่านั้น?
?
?
?
?
?
?
?
ใช่หรือไม่ว่า?
?
ความสุขที่เราต่างทะยานคว้า?
?
ความจริงไม่ได้อยู่แสนไกลและสูงราคา?
?
เกินกว่าเอื้อมมือเราจะเพาะหว่าน
.
และก็ไม่ได้ไกลเกินไปกว่าที่ใจเราจะไขว่คว้าเลย..?
?
?
tanggua
