บ้านของฉันมีพี่น้อง 3 คน ฉันทีพี่ชาย 2 คน แม่ของฉันเสียชีวิตเมื่อฉันอายุ 5 ขวบ หลังจากนั้นพ่อก็หาแม่เลี้ยงให้กับพวกเรา เธอเป็นแม่เลี้ยงที่ดีมาก แต่เธอไม่สามารถที่จะมี
ลูกของเธอเองได้ ดังนั้นเธอจึงเอาใจใส่พวกเราทั้ง 3 เหมือนเป็นลูกของเธอเอง
สิ่งที่เธอทำให้ฉันประทับใจมากที่สุดก็คิอ ตอนเด็กๆช่วงฤดูหนาวโดยเฉพาะช่วงที่หนาวสุดๆ ตอนตื่นนอนแม่เลี้ยงจะนำเสื้อผ้าของพวกเราไปผิงไฟให้เสื้อผ้าอุ่นก่อนที่จะนำมาให้พวกเราใส่ เธออทำแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆจนพวกเราโต
ฉันรู้สึกเหมือนเธอเป็นแม่แท้ๆเลยล่ะ
พี่ชายของฉันสองคน เดิมที่เคาระนับถือแม่เลี้ยงมาก แต่เมื่อแต่งงานออกไป เหล่าภรรยาของพวกเขาก็คอยยุแยงให้ห่างแม่เลี้ยง เมื่อสองปีที่แล้ว เมื่อแม่เลี้ยงกำลังดูแลลูกๆของพี่ชายคนที่สอง ได้พลัดตกจากที่สูง ทำให้บาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง
และเป็นอัมพาต
หลังจากแม่เลี้ยงเป็นอัมพาต พี่ชายคนที่สองพาเธอกลับไปที่บ้านของเรา และไม่สนใจใยดี เหลือแต่พ่อกับฉันที่ดูแลแม่เลี้ยง แต่เมื่อปีที่ผ่านมาพ่อของฉันได้เสียชีวิตลง และฉันต้องแต่งงาน แม่เลี้ยงกลายเป็นปัญหา เพราะพี่ชายทั้งสองไม่ยอมรับ
ไปดูแล พวกเขาไม่ต้องการที่จะดูแลแม่เลี้ยงอีกต่อไป พวกเขาบังคับแม่เลี้ยงให้ออกไปจากบ้านของเธอและพ่อ พวกเขาบอกว่ามันเป็นบ้านของพ่อเขา
ในช่วงเวลานั้นแม่เลี้ยงร้องไห้ทุกวัน วันหนึ่งฉันกลับมาที่บ้านหลังจากเลิกทำงาน ประตูไม่ได้ล็อก มีกลิ่นก๊าซออกมา ฉันกลัวมากและเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว เมื่อฉันเดินเข้าไปที่ห้องครัว ฉันก็ต้องช็อคมาก ฉันไม่รู้ว่าแม่เลี้ยงปีนขึ้นไปเปิด
ก๊าซเองได้อย่างไร เธอนอนหมดสติ อยู่บนพื้นห้องครัว ฉันเริ่มร้องไห้ และเรียก 119 อย่างรวดเร็ว
หลังจากกู้ภัยมาถึง ประโยคแรกของแม่เลี้ยงคือ " ลูกช่วยแม่ไว้ทำไม แม่ไม่ได้ต้องการที่จะทำร้ายลูกนะ......?"
ฉันกอดเธอและเศร้ามาก ผู้หญิงที่ดีที่สุุดในชีวิตของเขา เหมือนว่าเธอถูกบังคับให้ฆ่าตัวตายทางอ้อม จะใจร้สยเกินไปแล้วนะ
ฉันกล่าวว่า "แม่ทำไมทำเรื่องแบบนี้ ? แม่ยังมีฉันอยู่ไม่ใช่หรอ?" หนูจะพาแม่ไปงานแต่งงานด้วย ถ้าแฟนหนูไม่เห็นด้วย หนูก็จะไม่แต่ง!
แม่เลี้ยงหัวเราะแล้วร้องไห้ โชคดีที่แฟนฉันเป็นคนที่เรียบง่าย หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว เขาไม่ลังเล ที่จะทำตามข้อตกลงทั้งหมด
ในวันแต่งงาน ฉันให้แม่เลี้ยงแต่งตัวอย่างดี และนั่งอยู่ในรถเข็น เธอไปงานแต่งพร้อมฉัน
ก่อนที่จะออกเดินทาง แม่เลี้ยงบอกว่าจะต้องนำสิ่งหนึ่งให้ฉันให้ได้ เธอให้ฉันไปหยิบของด้านหลังภาพของเธอและพ่อที่วางอยู่ข้างเตียง เธอซ่อนกล่องขนาดเล็กไว้
เธอให้ฉันหยิบกล่องออกมาและสั่งห้ามเปิด บอกเพียงว่าให้ฉันนำติดต่อไปด้วย ในพิธีแต่งงาน
เมื่อถึงเวลาไหว้ พ่อแม่ ทั้งสองฝั่ง แม่เลี้ยงหยิบกล่องออกมา เธอบอกว่ามันเป็นของขวัญที่เธอต้องการจะให้ฉัน และให้ฉันเปิดดูตรงนั้นเลย เมื่อฉันเปิดออก ด้านในกล่องคือแหวานมรกต
และพินัยกรรม 2 ใบ พิธีกรหยิบและอ่านออกมา ใบหนึ่งเป็นของพ่อที่ยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้แม่เลี้ยง และอีกใบเป็นของแม่เลี้ยงที่ระบุว่า หลังแม่เลี้ยงจากไปจะยกสมบัติ
ทั้งหมดให้ฉัน ฉันถึงกับร้องไห้ออกมา แม่เลี้ยงให้ของขวัญที่มีค่าแบบนี้ให้ฉันได้อย่างไร?
แม่เลี้ยงกล่าวว่า แหวนมรกตนี้ถูกส่งต่อจากบรรพบุรุษของเธอ ให้ฉันรับไว้ เธอพูดอย่างจริงจังว่า "ลูกสมควรได้รับ" พี่ชายทั้งสองและภรรยาถึงกับอึ้ง จนพูดไม่ออกเลย