แต่ท่านเหนี่ยวเคอ กลับตอบว่า "ท่านข้าหลวง สถานะท่านสุ่มเสี่ยงกว่าอาตมาเสียอีก"

ไป๋จวีอี้ เถียงว่า "กระผมเป็นขุนนางคนสำคัญของราชสำนัก ยึดโยงมั่นคงกับแผ่นดิน จะมีอันตรายอะไรอีกเล่า?

ท่านอาจารย์จึงตอบเป็นปริศนาธรรมมีความหมายว่า "เพลิงตัณหาไม่เคยดับ สันดานผู้คนจ้องแต่จะก่อเวร นี่ใช่ภยันตรายอีกหรือ?

กวีใหญ่ได้ยินดังนั้นก็เริ่มละอหังการ ซักถามพระวิปัสสนาจารย์ว่า "หลักธรรมของพุทธศาสนานั้นเป็นอย่างไร"

ท่านเหนี่ยวเคอ ตอบว่า "ละความชั่ว ทำความดี ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ นี่คือแก่นพุทธศาสนา"

ไป๋จวีอี้ ก็ร้องขึ้นว่า "เรื่องแค่นี้เด็กสามขวบก็รู้ ไม่เห็นเป็นหลักการสูงส่งอันใด"

แต่พระฌานาจารย์เหนี่ยวเคอ ตอบว่า "แม้เด็กสามขวบจะเข้าใจหลัก แต่คนอายุเป็นร้อยยังปฏิบัติไม่ได้"

*ภาพไป๋จวีอี้พบเหนี่ยวเคอ วาดโดย เหลียงข่าย จิตรกรสมัยราชวงศ์ซ่ง