สมเด็จพระจักรพรรดินีเสี้ยวชิงเสี่ยน (จีน: ???; พินอิน: Xiào Qing Xi?n)
หรือ สมเด็จพระจักรพรรดินีฉือสี่ พระพันปีหลวง
(จีน: ? ???; พินอิน: Cíx? Tàihòu; เวด-ไจลส์: Tz'u-Hsi T'ai-hou, ฉือสี่ไท่โฮ่ว)
หรือที่รู้จักกันในประเทศไทยว่า "ซูสีไทเฮา"
[ประสูติ: 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1835 (พ.ศ. 2377);
สวรรคต: 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1908 (พ.ศ. 2450)]
ทรงเป็นราชนิกุลชาวแมนจูในประวัติศาสตร์จีนสมัยราชวงศ์ ชิง
โดยทรงเป็นพระราชวงศ์ผู้ปกครองประเทศจีนโดยพฤตินัยถึงสี่สิบแปดปี
และ เมื่อสวรรคตแล้วไม่นานราชวงศ์แมนจูและระบอบราชาธิปไตยในจีนก็ถึงกาลสิ้นสุด ลง
เรื่องราวของซูสี ไทเฮาเกิดขึ้นในช่วงกลางรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาเจษฏาบดินทร์ฯ พระ นั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวถึงปลายรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ฯ
พระ จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวของไทย
ภาพวาดซูสีไทเฮา
เมื่อ ครั้งเป็น พระอัครชายาอี
พระนางซูสี ไทเฮา เกิดวันที่ 29 พฤศจิกายน 1835 เดิมชื่อ เยโฮนาลา
ครอบครัวเป็นคน ชั้นกลางชาวแมนจู บิดาเป็นขุนนางท้องถิ่นเล็กๆ
(บางแหล่งว่า เป็นทหารรักษาพระราชวังต้องห้าม)
เมื่ออายุ 17 ปี ได้ถวายตัวเป็นนางสนมของ ฮ่องเต้เสียนเฟิง
ต่อมานางตั้งครรภ์และได้ให้ พระโอรส
เหตุการณ์นี้ทำให้นางได้เลื่อนขั้นเป็น กุ้ยเฟย (สนมชั้นสูงสุด)
เนื่องจากฮ่องเต้เสียนเฟิง มีอายุสั้นเพียง 30 ปี สวรรคตไปเมื่อปี 1861 (2404 )
พระโอรสเพียงพระองค์เดียวที่กำเนิดโดยสนมกุ้ยเฟย ( ซูสีไทเฮา )
จึงได้ขึ้นครองราชย์สืบมา ทรงพระนาม ถงจือ ตามประเพณีของราชวงศ์ชิง
คณะผู้สำเร็จราชการต้องเฉลิมพระนามแด่พระ ราชินี และ
นางเยโฮนาลาว่าเป็นพระราชินีหม้าย (Empress Dowager)
นาง เยโฮนาลาได้พระนามว่า ""ซูสีแปลว่า พระมารดาแห่งความเจริญรุ่งเรือง""
คณะผู้สำเร็จราชการแทน พระองค์ในพระนามาภิไธย
สมเด็จพระจักรพรรดิได้ประกาศเฉลิมพระนามาภิไธยของ พระชายาทั้งสอง
โดย สมเด็จพระจักรพรรดินีเจินในพระชนมายุยี่สิบเจ็ดพรรษา
เป็นสมเด็จพระจักร พรรดินีฉืออัน พระพันปีหลวง
และซูสีไทเฮาในตำแหน่งพระอัครชายา พระชันษายี่สิบห้าชันษา เป็น
สมเด็จพระจักรพรรดินีฉือสี พระพันปีหลวง
(จีน. ????; พินยิน. Cíx? Tàihòu; จีนกลาง. ฉือสีไท้โฮ้ว)
ว่าราชการหลังม่าน จนถึงปี 1873 ที่ฮ่องเต้เติบโตขึ้นจนสามารถว่าราชการเองได้
ที่โดยฮ่องเต้ถงจื้อเป็น คนเสเพลและโปรดการเที่ยวซ่องโสเภณี
และว่ากันว่าพระองค์สวรรคตด้วยโรค ซิฟิลิต เมื่อปี 2418 (1875)
ซูสีไทเฮาฝ่าฝืนกฎการสืบสันตติวงศ์โดยนำหลายชาย ( ลูกน้องสาว)
นามกวางซวี หรือ กวางสู อายุเพียง 3 ขวบ ขึ้นมาเป็นจักรพรรดิองค์ต่อไป
ฮองเฮาทั้ง 2 พระองค์ก็ยังคงดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระจักรพรรดิเช่นเดิม
จน เมื่อฉืออันไทเฮาสิ้นพระชนม์ในค.ศ. 1881 ( ในหนังว่าพระนางซูสี เป็นผู้วางยา )
ซูสีไทเฮาจึงได้ขึ้นมีอำนาจเต็มเหนือแผ่นดินจีน
ขบวนแห่ศพ "ซูสีไทเฮา" ????