พี่ๆทหารเหล่านี้ พยายามฝึกกล้ามให้ล่ำบึ้ก!ของ โดยไม่ต้องไปฟิตเนส แล้วทำได้อย่างไร

ที่มา : https://www.facebook.com/Thaicalisthenics

ทหารทุกนายที่นี่ไม่มีใครได้เข้าฟิตเนสหรอกครับ อย่างดีก็ดัมเบลตามกองร้อย บาร์เบลหล่อจากปูน ราวดึงข้อ ดิพบาร์ และสถานีไต่เชือก

แต่ร่างกายของพวกเรายังคงแข็งแรงได้ก็เพราะ เราไม่เคยหยุดพัฒนาตัวเอง เราต้องมีแขนที่ทรงพลังไว้แบกหามยุทโธปกรณ์ มีหลังที่แข็งแกร่งไว้แบกเครื่องสนาม มีขาที่ทนทาน ไว้พาเราเดินข้ามเขาลูกแล้วลูกเล่า

ยามศึกก็ไปรบ ยามสงบก็เอาแต่ฝึก ยามพักจากฝึก ก็ไปตัดหญ้า ขุดดิน เลี้ยงวัว เข้าเวร เก็บปลอก ตอกเป้า ย้ายเสาไฟ ไถหว่าน เป็นทหารมันไม่ง่าย แล้วเอาเวลาตรงใหนไปออกกำลังกายล่ะ คำตอบก็คือทุกเวลาที่ทำได้นั่นแหละ

เราก็อยากจะมีกล้ามเนื้อที่สวยงามสมบูรณ์แบบ แต่เราไม่ใช่นักเพาะกาย เราก็อยากเล่นเหวตตามตารางบ้าง แต่ในแต่ละวัน เราไม่สามารถกำหนดชีวิตของตัวเองได้เลย เราทำได้แค่ตื่นเช้ามาวิ่งกันทุกวัน เราลงไปดันพื้นทุกครั้งที่มีโอกาส เราดึงข้อทุกครั้งที่เดินผ่านราวบาร์เดี่ยว ก่อนไปกินข้าวก็ไต่เชือกเล่นกัน ก่อนไปอาบน้ำก็กระโดดตบซัก 5 นาทีแค่นี้ก็นอนหลับสบาย

เราก็อยากจะกินอาหารเสริมที่มีโปรตีนสูงๆ แต่เราไม่สามารถเลือกเมนูอาหารได้ และเงินเดือนก็น้อยนิดซะเหลือเกิน เราจึงกินทุกอย่างที่ให้พลังงานมากพอ สำหรับการฝึกและภารกิจต่างๆ โปรตีนในกล้ามเนื้อของเราจะได้ไม่ถูกเบียดเบียน เวย์โปรตีนที่กินประจำคือน้ำเต้าหู้กับไข่ไก่ พาวเวอร์เจลเวลาเดินทางไกลคือน้ำตาลปี๊บ พาวเวอร์บาร์ก็กล้วยตากราคาถูกๆ

เราอยากจะพักผ่อนเพียงพอให้กล้ามเนื้อได้เติบโต แต่เราไม่สามารถกำหนดเวลานอนและตื่นของตัวเองได้ เราจึงงีบหลับทุกครั้งที่มีโอกาสพัก รวมๆ กันมันก็คงจะใกล้เคียง 8 ชั่วโมงต่อวัน

เราทำกันแบบนี้ เราอยู่กันแบบนี้ แล้วเราก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ

มันไม่ใช่ฟิตเนส ไม่ใช่กีฬาแต่เราเรียกมันว่า"ชีวิต"

เห็นพวกเราแล้ว คุณยังจะบอกว่า คุณไม่มีเวลาอีกไหม ยังจะบอกว่าคุณกินโปรตีนไม่ถึง 2 กรัม/น้ำหนักตัวอีกไหม หรือจะบอกว่านอนไม่พอ หุ่นเลยไม่ดี กล้ามเลยไม่ขึ้นสักที หรือมันเป็นเพราะคุณยังไม่พยายามมากพอ

#กล้ามกรรมกร