นักร้อง : อุดม แต้พานิช Feat. ดา เอ็นโดรฟีน
Producer : อุดม แต้พานิช
คำร้อง : อุดม แต้พานิช / สมเกียรติ เมธาพฤทธิ์
ทำนอง : สมเกียรติ เมธาพฤทธิ์
เรียบเรียง : กานต์ ใหญ่สว่าง
Sound Designer : ระวี กังสนารักษ์
Mixed & Mastering : ระวี กังสนารักษ์
Chorus : Fucking Hero / ว่าน วันวาน
เพลงนี้มีจุดกำเนิดมาจากเมื่อ 8 เดือนที่แล้ว
ผมอยู่ในรถตู้ที่มีกุ้งผู้ช่วยผมเป็นคนขับ
ตอนนั้นเราคุยถึงเรื่องอะไรจำไม่ได้ แต่รู้สึกโดน จึงหลุดอุทานออกมาว่า
“โห...แม่ง สุดสวิงริงโก้อีโต้บั๊มพ์ไปเลยวะ”
ไอ้กุ้งมันถึงกับเหยียบเบรคแล้วหันมาถามว่า “เมื่อกี้เฮียพูดว่าไรนะครับ”
“สุดสวิงริงโก้อีโต้บั๊มพ์ไง” กุ้งมันถามกลับมาว่า “มันคืออะไรครับเฮีย”
มันทำหน้าตาเหมือนกับว่าที่ผมพูดไปคือ ภาษาสเปน
“คือแบบว่า มันประทับใจ มันจ๊าบมากไงมึง”
“จ๊าบน่ะพอจะเคยได้ยินครับเฮีย แต่ไอ้สุดสวิงมันมายังไง
ทำไมต้องสุดสวิง ริงโก้มันมาเพื่ออะไร แถมยังมีอีโต้อีก
แล้วจะไปบั๊มพ์กะใคร” ซึ่งผมก็อธิบายมันไม่ได้เหมือนกัน
รู้แต่ว่ามันเป็นคำที่ผมติดปากแล้วก็พูดบ่อยๆ
ไอ้กุ้งก็อายุ 30 นิดๆแล้ว มันยังไม่รู้จักคำนี้จริงเหรอวะ
เหตุการณ์นี้มันทำให้ผมได้สติว่า คำพวกนี้มันบ่งบอกยุคสมัย
แล้วผมก็เป็นคนตกยุคไปเรียบร้อยแล้ว มันดูเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
เพียงแต่มันเกิดขึ้นในช่วงวิกฤติวัยกลางคนของผม ผมมองไปข้างหน้า
ก็วัยรุ่น มองไปข้างหลังก็คนแก่ แล้วผมติดอยู่ตรงกลางที่มันกลับไม่ได้ไปไม่ถึง
แต่คำนี้ก็ยังวนอยู่ในหัวแล้วก็เอาออกจากปากไม่ได้ซักที
เวลาเจออะไรที่มันน่าประทับใจสุดๆ ผมก็ยังใช้คำว่า “สุดสวิงริงโก้อีโต้บั๊มพ์”
อยู่เหมือนเดิม พอวันนึงที่ผมคิดจะทำเพลงแดนซ์ขึ้นมา
คำนี้มันก็ผุดขึ้นมาในหัวเป็นคำแรกทันที มันช่วยไม่ได้จริงๆครับ
Credit: http://dai.ly/x3gce6s