ไม่เข้าใจเลย . . .
ตกลงความเป็นเพื่อนของเรามันไม่เหลือแล้วใช่ไหม?
เธอ . . . ไม่ต้องการกันแล้วใช่ไหม?
เราเป็นเพื่อนกันมาตลอดตั้งแต่เด็ก
เธอเป็นคนแรก ที่เข้ามาทักคนเงียบๆ อย่างฉัน
เธอเข้ามาทำให้ฉันเริ่มรู้จักคบเพื่อน เลิกปิดกั้นตัวเอง
ทำให้ฉันได้หัวเราะ สนุกกับทุกๆ คน
แต่ . . . ตั้งแต่วันนั้น
วันที่เธอบอกกับฉันว่า . . . เธอไม่ได้คิดกับฉันแค่เพื่อนอีกแล้ว
เธอก็เปลี่ยนไป มันทำให้ฉันทำตัวไม่ถูก
เธอเริ่มถอยห่างจากฉัน ไม่โทรหา ไม่พูดคุยกันเหมือนก่อน
ทำไมล่ะ . . . ฉันผิดหรอ?
ที่ไม่สามารถตอบรับความรู้สึก
. . . ที่มากเกินกว่าคำว่า "เพื่อน" ของเธอได้
เธอถึงหลบหน้ากันอย่างงี้
เราเป็นเพื่อนกัน เหมือนก่อนไม่ได้อีกแล้วหรอ?
เธอเคยบอกว่า . . . ไม่อยากให้ฉันร้องไห้กับใครยกเว้นต่อหน้าเธอ
เธอบอกว่า . . . จะคอยปลอบโยนฉันเอง
ฉันเชื่อและทำตามเสมอ
แล้ววันนี้ . . . ฉันร้องไห้เพราะเรื่องของเรา
เธอกลับมองผ่านฉัน . . . เหมือนฉันไม่มีตัวตน
ฉันไม่ไช่เพื่อนคนสำคัญสำหรับเธออีกแล้วใช่ไหม?
แต่ . . . สำหรับเธอ
เธอคือเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน
...........