เมื่อเราเริ่มตั้งคำถามมากมายกับตัวเองและการใช้ชีวิตว่า สิ่งสำคัญในการดำเนินชีวิตของเรานั้นขับเคลื่อนได้ด้วยสิ่งใด และอย่างไร คำตอบและความสับสนนั้นอาจจะมาพร้อมกัน เพราะเราต่างก็ลังเลและสงสัยในคำตอบของตัวเองว่า มันใช่สิ่งที่เราต้องการจริงๆแล้วหรือไม่ ตอนที่เราได้พักและเยียวยาตัวเอง ก็เมื่อตอนที่เราป่วยและได้หยุดพัก เพราะเวลาที่ร่างกายเราป่วยนั้น จิตใจของเราก็เหมือนจะเชื่อมโยงกันและรู้สึกป่วยไปด้วย เหมือนเรารู้สึกว่า ท้อแท้และสิ้นหวัง เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไรเราจะหายจากอาการป่วยกายที่เป็นอยู่

สิ่งที่เราจะเริ่มคิดได้คือ การเริ่มต้นดูแลสุขภาพ สิ่งที่เราจะทำหลังจากหายจากอาการป่วยกาย นั่นคือ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการใช้ชีวิต ไม่ให้ต้องกลับมาป่วยอีก เพราะเมื่อไรที่เราป่วย เราก็จะทุกข์ ทุกข์ที่คิดไปคิดมาว่า ทำไมเราช่างทรมานเหลือเกิน ยิ่งถ้าอาการป่วยของเราหนักถึงขั้นจะต้องมีการผ่าตัด และแพทย์จะต้องมีการเตรียมเครื่องมือผ่าตัดพื้นฐาน เราก็จะยิ่งเครียดและทุกข์มากขึ้น หากเราต้องการฝึกจิตใจ เราสามารถอ่านบททความเกี่ยวกับเรื่องนี้จากเว็บไซต์ san-sabai ซึ่งแชร์ไว้ว่า การฝึกจิตใจของเรา ให้มีจิตที่ไม่ฟุ้งซ่าน มีสติอยู่เสมอ ทำได้แล้วจะเป็นผลดีต่อตัวเอง ไม่ให้เกิดความทุกข์ หรือคิดมาก เป็นการฝึก ให้เป็นคนสบายๆ ไม่ยืดมั่นถือมั่น ซึ่งก็คือ จงอยู่กับสิ่งที่เราเป็นดีที่สุด อย่าคิดจะเป็นเหมือนคนนั้นคนนี้ อย่าไปยึดติดกับความสมบูรณ์แบบเกินไป ปล่อยวางบ้า เป็นการฝึกการมองตัวเองให้เล็ก ซึ่งก็คือ จงมองว่าเราเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ทั่วไปที่ไม่ได้วิเศษอะไร ที่ไม่ได้อยู่เหนือกว่าคนอื่น อย่าให้ความสำคัญกับตัวเองมากไป คิดว่าคนอื่นจะต้องยกย่องเรา อย่าคิดแบบนั้น ฝึกตัวเองไม่เป็นนักสะสม ซึ่งก็คือ ไม่ว่าจะสะสมสิ่งใดๆ สะสมอะไรก็แล้วแต่ แล้วก่อให้เกิดภาระที่ตามมา จากตัวเราเองหรือจากผู้อื่นก็ตามแต่ จงอย่าทำ (เว้นแต่เป็นการสะสมการทำความดี) อันนี้น่ายกย่อง ฝึกตัวเราเองให้เข้าใจ ในการนินทาในเรื่องของการโดนนินทานั้น ให้เข้าใจว่า คนเราทุกคนที่เกิดมานั้น อย่างหนึ่งที่ต้องพบเจอนั่นคือในเรื่องของ การโดนนินท า จงปล่อยวางกับสิ่งเหล่านี้ เพราะเราไม่สามารถควบคุมสิ่งเหล่านี้ได้เลย เราไม่สามารถบังคับความคิดใครเขาได้ ฝึกตัวเราเอง ให้พ้นไปจากความโลภของเงิน นั่นก็คือ ต้องหัดพอใจแล้วพึงพอใจกับสิ่งที่เราเป็นอยู่ รู้จักคำว่าพอเพียง เงินเป็นปัจจัยสำคัญ แต่เงินไม่สามารถซื้อความสุขได้ การใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุข เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าการหาเงินเป็นการฝึกตัวเรา ให้เป็นคนนิ่งๆ สงบๆ นั่นก็คือ พูดแต่เรื่องที่ดี พูดแต่ในสิ่งที่ดี สิ่งต่างๆถ้าอะไรไม่ดี เราก็ไม่ควรพูด เพราะการที่เราพูดในสิ่งที่ไม่ดี หรือในสิ่งที่ไม่ใช่ จะทำให้คนรอบข้างมองในทางที่เสียหายก็เป็นได้ ฝึกให้รู้ถึงการเสียสละ ยอมเสียเปรียบบ้างในบางเรื่องนั่นหมายความว่า การเรียนรู้จากโลกภายนอกที่มีคนหลายประเภท เราจงรู้จักเสียสละในบางสิ่ง เพื่อผลประโยชน์ส่วนรวมบ้าง บางคนที่ไม่ยอมอะไรเลย ไม่ว่าจะเรื่องไหนๆ ก็จะกลายเป็นคนที่ทำได้ทุกอย่าง แต่ไม่มีความสุข ฝึกตัวเราเองให้รู้จักธรรมชาติ เข้าใจธรรมชาติให้มากขึ้น สิ่งต่างๆไม่ว่าจะเป็นอะไรหรือสิ่งไหน มักจะผ่านไปเสมอ ซึ่งก็คือ สิ่งต่างๆที่ได้เข้ามาในชีวิตของเรา สักวันก็ต้องจากไป ไม่มีอะไรที่จีรัง ที่จะอยู่กับเราไปได้ตลอดไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ หรือความสุข ก็มักจะผ่านไปเป็นเรื่องปกติ