การที่พ่อแม่จะเลี้ยงลูกคนหนึ่งให้เจริญเติบโตมาอย่างดี มีความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ ซึ่งในที่นี้นั้น อธิบายได้ว่า ร่างกายจะต้องเจริญเติบโตด้วยการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารคุณประโยชน์ครบถ้วน และในเชิงความพร้อมทางด้านจิตใจนั้น จะต้องมีทั้งการมีจิตใจที่ดีทั้งต่อตนเองและผู้อื่น รวมไปถึงการมีสภาวะความมั่นคงทางด้านอารมณ์เท่าที่เด็กในวัยนั้นๆจะสามารถทำความเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดได้

ทักษะด้านต่างๆที่เกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์และด้านวิชาการ รวมไปถึงด้านกีฬา คือสิ่งที่พ่อแม่จะให้ลูกได้ลองเล่น เพื่อที่ลูกจะได้ค้นพบตัวเองว่าชอบอะไร และต้องการที่จะทำอะไร สิ่งเหล่านี้สามารถต่อยอดได้ในอนาคต ที่ไม่ว่าเราจะชอบในเรื่องใด เราสามารถสร้างรายได้จากสิ่งนั้นได้ ถึงแม้เราจะชอบเล่นดนตรี เราก็สามารถถ่ายวิดิโอลงช่องยูทูปของเราได้ สรรสร้างบทเพลงต่างๆเพื่อเรียกยอดฟอลลอลเวอร์ที่กลายมาเป็นฐานแฟนคลับในอนาคต ส่วนเรื่องการศึกษานั้น หลักสูตร international school Thailand ก็ถือเป็นการตอบโจทย์การศึกษาที่ดีที่สุด และสิ่งหนึ่งที่พ่อแม่ควรจะทำความเข้าใจคือ การดูแลสุขภาพจิตลูกๆ ซึ่งเว็บไซต์ rama Mahidol ได้แชร์บทความที่น่าสนใจไว้ว่า การควบคุมอารมณ์ พฤติกรรมของบุคคลแทบจะทุกพฤติกรรมได้รับอิทธิพลจากอารมณ์ นอกจากนี้ยังมีผลต่อการทำงานของร่างกายด้วย ผู้ที่สามารถรักษาและควบคุมอารมณ์ให้อยู่ในสภาพปกติให้ได้มากที่สุด จึงนับว่ามีสุขภาพจิตดี ความรัก ความรักมีอิทธิพลต่อการแสดงออกที่ดี ต่อตนเองและต่อบุคคลอื่น ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ ความเสียสละ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความเมตตากรุณา ทำให้บุคคลมีคุณค่าและเจริญขึ้น ทำให้สามารถอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข ความสุข ลักษณะของคนที่มีความสุข คือ การชอบติดต่อกับคนอื่น ให้ความร่วมมือ ร่วมแสดงความคิดเห็น ยิ้มแย้มแจ่มใส ประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในบรรทัดฐานของสังคม สามารถดำเนินชีวิตไปกับผู้อื่นได้ดี การยอมรับความจริง เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ทำให้คนเรารู้สึกเป็นสุขเป็นทุกข์ได้ ผู้ที่ยอมรับความจริงทำให้สามารถยอมรับความผิดหวัง การสูญเสียได้ โดยไม่ตีโพยตีพาย กล้าที่จะเผชิญเหตุการณ์ต่างๆ และยอมรับผลที่เกิดขึ้นอย่างหน้าชื่นตาบานลักษณะของผู้ที่มีสุขภาพจิตดี ผู้ที่มีสุขภาพจิตดี มีลักษณะหลายประการ เป็นผู้มีความสามารถและความเต็มใจที่จะรับผิดชอบอย่างเหมาะสมกับระดับอายุ มีความพอใจในความสำเร็จ จากการได้เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆของกลุ่มโดยไม่คำนึงถึงว่า การเข้าร่วมกิจกรรมนั้น จะมีการถกเถียงกันมาก่อนหรือไม่ก็ตาม เต็มใจที่จะทำงานและรับผิดชอบอย่างเหมาะสมกับบทบาท หรือตำแหน่งในชีวิตของเขา แม้ว่าจะทำไปเพื่อต้องการตำแหน่งก็ตาม เมื่อเผชิญกับปัญหาที่จะต้องแก้ไข เขาก็ไม่หาทางหลบเลี่ยง รู้สึกสนุกต่อการขจัดอุปสรรคที่ขัดขวางต่อความสุขหรือพัฒนาการ หลังจากที่เขาค้นพบด้วยตนเองว่า อุปสรรคนั้นเป็นความจริง ไม่ใช่อุปสรรคในจินตนาการ สามารถตัดสินใจ โดยมีความกังวลน้อยที่สุด มีความขัดแย้งในใจน้อยที่สุดหลบหลีกปัญหาน้อยที่สุด